6 x Zo overleeft jouw relatie de baby-tropenjaren
In de Spot On video van deze week vertelt Chaimae Almaaz welke de invloed het krijgen van een kindje heeft op haar relatie. Want hoe houd je je ‘love life’ op orde als jij en je partner allebei gestrest zijn door slapeloze nachten, doorlekkende diarree luiers en een ontroostbare baby? Wij vragen het aan Annemieke Visser, relatiecoach voor stellen met kinderen.
Dit onderschatten de meeste stellen
Toch gebeurt dat vaak. Zo’n 75 procent van de stellen die Visser begeleidt onderschat de invloed van een baby. ‘’Als je heel graag een kindje wilt, heb je vaak een romantisch beeld in je hoofd van hoe het ouderschap gaat zijn. Een kleine mini-me van jou of je partner, dat wil iedereen toch? Verhalen over hoe zwaar het kan zijn, slaan je hersenen dan niet op, omdat de kinderwens zo sterk is.’’
Toen Chaimae zwanger was, dachten zij en haar man Yvan dat de komst van hun baby alleen maar positieve invloed zou hebben op hun relatie. Dat is volgens Visser een verkeerde aanname: ‘’Natuurlijk kunnen kinderen je levensgeluk vergroten, maar het krijgen van een kindje legt ook een vergrootglas op je relatie. Dat is iets wat je als stel niet moet onderschatten.’’
‘Er is een taboe op relatieproblemen’
Daarnaast wordt er volgens Visser weinig gepraat over de invloed van een kind op de liefdesrelatie. ‘’Je hoort jonge ouders wel eens klagen over slapeloze nachten of andere praktische zaken, maar dat je als stel minder gelukkig bent met elkaar sinds de komst van je kind hoor je zelden.’’ Volgens Visser komt dat door het taboe op relatieproblemen. ‘’We praten niet graag over dat soort gevoelens. Echt zonde, want als je er open over bent kunnen vrienden of familieleden je helpen. Ze zeggen niet voor niks: it takes a village to raise a child.’’
Een schrikbarend getal
Dat zorgt ervoor dat er in 2021 maar liefst 13.484 echtscheidingen plaatsvonden waarbij minderjarige kinderen betrokken zijn. ‘’Dat is een schrikbarend getal als je je bedenkt dat de hechtingsfase van een kind duurt van 0 tot 7 jaar. Als in die belangrijke fase afstand ontstaat tussen het kind en een van de twee ouders door bijvoorbeeld een scheiding, heeft dat effect op je kind. Jonge kinderen betrekken alles op zichzelf en vragen zich af: ‘Ben ik niet lief genoeg geweest?’ of ‘Is het mijn schuld dat mijn ouders zo’n ruzie maken?’’ Visser geeft een aantal tips voor (aankomende) ouders om te voorkomen dat het zo ver komt.
1. Think ahead: hoe gaan jullie het aanpakken?
Wil je beginnen aan een kindje? Neem jullie relatie dan van tevoren onder de loep en bespreek goed hoe jullie alles willen gaan aanpakken. Zo voorkom je problemen als jullie kindje er eenmaal is. ‘’De ouder die borstvoeding geeft, is automatisch veel meer bij het kind. Dit kan voor een afstand zorgen tussen beide ouders of tussen de andere ouder en het kind.’’ Als het vooraf duidelijk is hoe jullie de zorgtaken willen verdelen, hoef je daarover later al geen ruzie meer over te maken.
2. Blijf leuke dingen doen met z’n tweetjes
Visser: ‘’Vanaf het moment dat je kindje geboren is, ben je ouder. Een rol waar een hoop verantwoordelijkheidsgevoel en stress bij komt kijken. Stap af en toe uit die rol en zorg ervoor dat je als stel ook nog steeds samen lol hebt en ontspanning blijft opzoeken met z’n tweeën.”
3. Communicatie is key
Visser: ‘’Het klinkt heel suf, maar met elkaar blijven praten is echt key. Dan heb ik het niet alleen over de praktische zaken, want daar draait het uiteindelijk niet om. Een ruzie over ‘of het dopje van de tandpasta wel of niet op de tube zit’, gaat eigenlijk over: ik heb jou iets gevraagd en jij hebt het niet gedaan. Hierdoor heb ik het gevoel dat ik niet belangrijk ben voor jou. Bespreek dat soort dingen.’’
4. Mental check-in
‘’Blijf bij elkaar checken hoe het echt gaat. Dus vraag niet alleen: ‘Hoe was het op werk?’ en ‘Ging de vergadering goed?’. Maar vraag ook: ‘Hoe voel jij je eigenlijk?’. En blijf dat ook vragen als jouw partner niet altijd een antwoord heeft op die vraag. Sommige mensen moeten leren om over hun gevoel te praten.”
“Mijn man en ik vragen zo nu en dan heel bewust aan elkaar: ‘Heb jij nog ergens behoefte aan vandaag?’ Soms kan dat zoiets kleins zijn als een wandeling maken of een kopje koffie drinken op het terras. Dan kun je samen kijken hoe je kan voldoen aan die behoefte en wie er op dat moment voor je kindje gaat zorgen.’’
5. Houd vol
Houd vol! Ze noemen de eerste levensjaren van en met je kinderen niet voor niets de tropenjaren. ‘’Die eerste jaren zijn echt het moeilijkste, daar moet je even doorheen. Daarna worden kinderen zelfstandiger en komt er meer balans. Daarbij moet je wennen aan je nieuwe rol als ouder, dat duurt ook echt even.’’
6. Durf om hulp te vragen
‘’Ik gaf eerder al aan dat het heel belangrijk is om te praten. Durf ook open te zijn als het even niet zo goed gaat tegen jullie omgeving. Als jullie je openstellen is de bereidheid om te helpen vanuit de omgeving vaak groot. Vraag of familie of vrienden een keer willen oppassen, zodat jullie aan je relatie kunnen werken. Kom je er samen echt niet uit? Zoek dan professionele hulp, bijvoorbeeld een relatietherapeut.’’
