In de vierde aflevering van de serie Mensenwerk geeft begeleider Heidi ons een kijkje in de gehandicaptenzorg. Op de Bartiméuslocatie ’t Sand in Doorn bezoeken we de bewoners die zij begeleidt. Flint is er hier één van. Heidi legt uit wat het voor haar betekent om voor hen te zorgen en wat dit werk haar brengt in een brief.

Mensenwerk

"Een brief schrijven aan jullie Pim, Boy, Teun, Ardyan, Geertjan en Flint, allemaal bewoners van Brink 1, is niet iets wat ik vaker heb gedaan en eerlijk gezegd vind ik het ook wel een beetje lastig... ik moest opeens stil staan bij waarom ik dit eigenlijk allemaal al zoveel jaren doe. Maar al nadenkend kwam ik tot de conclusie dat het goed is om eens te verwoorden hoe het is voor jullie te zorgen en vooral en bovenal samen met jullie te leven. 

Zo’ n 27 jaar geleden kwam ik voor het eerst het terrein in Doorn op, niet wetende dat ik daar zo’ n lange tijd zou blijven. Wat mij trok in de zorg was vooral het ongecompliceerd zijn gewoon zijn wie je bent en gelukkig zijn met wat er op dat moment is. Niet piekeren over wat er morgen misschien niet zal zijn, maar alleen het hier en nu telt. Dat is al die jaren het bijzondere geweest in de zorg voor jullie allemaal.  

De meesten van jullie heb ik jong zien komen. Sommige ken ik dus al 13 jaar en andere nog maar 3 jaar…..en toch: Hoe bijzonder dat de zorg aan ons als team is toevertrouwd. Wat een stap voor jullie ouders om ons te vertrouwen om er te zijn voor jullie. Dat besef wil ik vasthouden als ik dagelijks aan jullie bed sta, als we samen de dag doorgaan en ik je ’s avonds weer naar bed breng. 

Pim, jou ken ik al heel lang, je was één jaar toen je kwam en wat genoot je van samen zwemmen en buiten zijn. Dat laatste vind je nog steeds heel fijn, vooral als de zon schijnt. 

Teun, wat een leuke jonge kerel  ben jij en wat ben je blij met muziek van de CliniClowns of een filmpje van Kikker. Gezellig vind ik dat ook samen luister en te zien dat jij hier zo ontzettend van geniet. 

Boy, jou ken ik het langst. Door de jaren heen hebben we veel samengedaan: paardrijden in Bennekom, met de strandrups mee, maar de leukste uitjes waren toch wel met de bus naar je vader, moeder en Jordy om daar met elkaar stampot te eten.  

Wat een plezier hebben Ardyan en ik beleefd toen we bij museum Speelklok waren in Utrecht. Wat een mooie geluiden hebben we gehoord... als de musea weer opengaan en alles weer wat meer open is, moeten we zeker nog een keer samengaan. 

Geertjan, jij kent mij nog niet zo heel lang. Het was best spannend om de Brink te komen wonen, maar wat doe je dat goed: je praat gezellig de hele dag en als de deurbel gaat roep je direct: "Hé ….benieuwd naar wie er komt". Samen op de bank en jij bij mij op schoot is zo gezellig en dat gaan we nog lang doen....dat beloof ik. 

Flint, wat maken wij samen plezier en wat geniet jij van alles wat er om je heen gebeurt. Samen naar de speeltuin in Austerlitz, samen op de fiets op kraambezoek toen je broertje geboren was vorig jaar. Maar eigenlijk geniet je ook van buiten zijn: fietsen op je driewieler en wandelen....zelfs in het donker vind je het leuk om dan naar alle lantarenpalen te kunnen kijken. En als ik je daarna dan naar bed breng dan volgt elke avond weer na het zingen de vraag of je een dikke kus wilt en dan draait je wang al opzij.  

Wat het bijzonder maakt, is dat jullie allemaal iets anders nodig hebben in de zorg en van andere dingen kunnen genieten. Waar de één blij is met een concert van Jan Smit en alle reuring , geniet de ander veel meer van rustige klassieke muziek en niet te veel prikkels.  Dat maakt het voor mij boeiend en ook uitdagend, omdat door jullie jonge leeftijd er ook nog veel te behalen valt. Dat dit niet bij iedereen even veel is soms ook wel lastig, omdat ik jullie allemaal een gelukkig en zo mooi mogelijk leven gun. Maar door alles heen zien we dingen die veranderen en dat kan heel divers zijn: laat de één blijdschap zien bij het voorjaar wat er nu aankomt, de ander in meer en nieuwe woorden kunnen spreken, In zelfstandig lopen aan de hand, een ander in een eigen keuze maken waar je wilt zijn, of soms zien we een heel kort moment van contact dat we samen hebben.  

Dankjewel voor wie jullie zijn en wat jullie mij  leren. Leven in het hier en nu en genieten van wat is er is."