Ik vertaalde het jaren geleden voor mijn lief: ‘Met jou heb ik geleerd’. Het is het populairste liedje van mijn band Caramba. Onze versie wordt gespeeld op bruiloften en begrafenissen, zoals dat alleen met de mooiste liedjes kan. Oktober 2012 ontmoette ik mijn idool in Mexico-Stad en kon ik de Nederlandse versie van zijn hit voor hem zingen. Dat was een van de mooiste momenten van mijn leven. We hadden afgesproken in de tuin van het instituut van Mexicaanse tekstdichters en componisten.

Armando was op beide vlakken een meester. Zijn bloemrijke teksten vol van romantiek en zijn melodieën lyrisch en hartstochtelijk. Vlak voordat we elkaar ontmoetten, werden we in zijn studio rondgeleid door zijn vaste producer. Daar stond de vleugel waarop hij ons lied had gespeeld. En daar de microfoon waardoor hij had gezongen. Een magische plek. Even stond ik daar, op de plek waar de kleine meester zo gevoelig had staan zingen. Ik sloot mijn ogen en voelde zijn zachte zeggingskracht en hoorde bijna zijn fluwelen stem.

Onze ontmoeting even later was hartelijk. Armando bleek een vaderlijke charmeur volwaardigheid. Die lieve bejaarde man luisterde vol aandacht naar onze versie van zijn lied, zong een stukje mee en gaf de warmste omhelzing ooit. Ik zal hem nooit vergeten.