'Ik loop niet de hele dag met een Bijbel onder mijn arm door het ziekenhuis, maar ik probeer tijdens korte ontmoetingen met patiënten te ontdekken wat de bron is van waaruit ze leven. Samen zoeken we van daaruit naar een manier om met de situatie om te gaan', zegt geestelijk verzorger Gert Toes. Samen met zijn collega’s speelt hij een bijzondere rol in de levens van patiënten die in dit ziekenhuis verblijven.

Gert Toes is al ruim acht jaar werkzaam als geestelijk verzorger in het Dijklander Ziekenhuis in Hoorn. Daarvoor werkte hij als predikant voor twee gemeentes. Op zijn achtentwintigste rondde hij zijn studie Theologie af. 'Ik vond mezelf nog te jong om als geestelijk verzorger aan de slag te gaan, daarom besloot ik eerst predikant te worden.'

In het Dijklander Ziekenhuis ziet de geestelijk verzorger veel verdriet. 'De kinderen die ik hier doop, zijn meestal kinderen die al gauw komen te overlijden. Dat zijn geen fijne dingen.' Wat Gert mooi vindt aan het werk als geestelijk verzorger is dat hij met mensen in korte tijd tot de kern kan komen. Gert is altijd bezig met de zin van het leven en het lijden. 'De mensen die ik spreek hebben er allemaal een eigen kijk op en dat vind ik leerzaam. Het geeft mij rijkdom naar deze mensen te luisteren.'

Eén van de patiënten die Gert bijstond, is Siem Knol. Siem is erg te spreken over Gert en zijn collega’s. 'Ze kwamen me elke dag bezoeken. Niet alleen om over het geloof te praten, maar ze zijn er gewoon voor je. Ik heb er heel veel aan gehad.'