Plezier beleefde Margriet van der Linden met name in Engeland, terwijl juist daar de minst gelukkige jongeren van Europa wonen. Maar ook tijdens de ontmoetingen met jongeren in andere landen is er, ondanks de heftigheid, soms ruimte voor een lach. In de serie ‘How To Be Young’ ontmoet Margriet jongeren die allemaal een verhaal te vertellen hebben.

Margriet met v.l.n.r. Mutlu, Sabina, Mia en Oussama

Van geweld in Turkije tot op de vlucht geslagen Wit-Russische jongeren in Litouwen, elke jongere vertrouwt zijn of haar verhaal toe aan Margriet. Hieronder een kort overzicht van alle afleveringen.

Ik ben door een hel gegaan

Dilan

1. Turkije
Vorig jaar stapte Turkije namelijk uit de Istanbul-Conventie, een verdrag om vrouwen te beschermen tegen geweld. Terwijl juíst daar het meeste geweld in Europa voorkomt. Margriet ontmoet verschillende vrouwen die te maken kregen met geweld. Zangeres Mutlu, is een van hen en deelt haar verhaal. De inmiddels 25-jarige zangeres werd zes jaar geleden door haar hoofd geschoten. Een jaloerse man kon het niet verkroppen dat ze zoveel succes had tijdens haar deelname aan het tv-programma Turkey’s Got Talent. Ook TikTokker Dilan gaat in gesprek met Margriet: "Ik ben door een hel gegaan." Ze werd met de dood bedreigd vanwege haar TikTok-video’s. Toch durfde ze het aan om via datzelfde medium om hulp te vragen.

2. Litouwen
De Litouwse grens wordt overspoeld met Wit-Russische studenten, ze zijn allemaal op de vlucht voor de langstzittende dictator Loekasjenko. Een van deze studenten is Sabina, ze strijdt voor een vrij Wit-Rusland. Als lid van het Wit-Russische oppositie kanaal en presentatrice voor hun YouTube-kanaal zet zich in. Aan Margriet vertelt ze: "Ik ben bereid om m’n familie niet te zien." Inmiddels is ze al een jaar van huis en spreekt ze haar familie via videogesprekken. Daarnaast zijn er Litouwse jongeren die zich niet thuis voelen in hun thuisland. Zo vraagt de Litouwse Ilja zich af: "Waarom kan ik geen Litouwer zijn?". Hij spreekt de taal niet en wordt daarom voor Rus aangezien. Geëmotioneerd vertelt hij: "Ik wil alleen geaccepteerd worden".

3. Hongarije
De vrijheid en gelijkheid van Hongaren wordt ingeperkt door de Hongaarse premier Orbán. Het diverse sprookjesboek
Meseország Mindenkié zorgde dan ook voor grote ophef in het land. Margriet praat hierover met uitgever Nagy Boldizsár, die de protesten niet had zien aankomen. Ook vertelt hij over de moeilijkheden voor transgenders in het land: "Het ziet er vreselijk slecht voor je uit want je mag niet zelf meer bepalen wat je gender is, je mag je naam niet meer laten veranderen en je krijgt veel haat over je uitgestort." Net als vele andere jongeren maakt ook Lilla zich zorgen om de huidige situatie in haar land. Over de schrijnende situatie vertelt ze: "Veel mensen vinden dat minderheden niet in Hongarije thuishoren en dat Hongarije alleen voor Hongaren is." Maar ze is ook trots, en dat toont ze wanneer ze praat over haar inspiratiebron Erika Szeles: een dappere, jonge vrouw die zich in de jaren ‘50 inzette voor de vrijheid in Hongarije.

4. Spanje
In de Spanje treft Margriet gevluchte, Marokkaanse jongeren aan. Om de oversteek te maken, moesten ze over hekken klimmen, met de hoop op een beter leven. Oussama is een van deze jongens, hij woont in een verlaten auto en is vastbesloten om een leven op te bouwen in Spanje. Maar daarvoor heeft hij wel papieren nodig. Ook Hussein werkt élke dag met hetzelfde doel: een verblijfsvergunning krijgen. Hij is naast zijn werk als vrijwilliger ook fietskoerier. Aan Margriet vertelt hij: "
Ik heb een rustig leven, zonder problemen." Problemen gaat hij dan ook uit de weg, hij doet er alles aan om ervoor te zorgen dat hij dat ene papiertje krijgt. Hij vervolgt: "Ik wil hier voor altijd blijven." De grote vraag is natuurlijk of dit de jongens lukt.

Lees ook:

5. Verenigd Koninkrijk
Van alle Europese jongeren zijn de Britse het minst gelukkig, zo plegen er iedere maand drie studenten zelfmoord. Door jarenlange bezuinigingen in de gezondheidshulp krijgen veel jongeren geen hulp. De Britse Mia is inmiddels ambulancemedewerkster, maar werd een aantal jaar geleden zelf nog door een ambulance afgevoerd. Ze belandde in een crisis en beschadigde zichzelf. Zo vertelt ze aan Margriet:
"Ik dacht dat ik het wel in m’n eentje kon oplossen. Maar achteraf denk ik dat ik eerder aan de bel had moeten trekken. Dan was het misschien niet zo uit de hand gelopen." Nu gebruikt ze haar ervaringen om andere Britse jongeren te helpen.