Vastberaden

Al tijdens de zwangerschap was het echtpaar vastberaden om hun kind toch te houden. Toen er in het dorp over hen werd geroddeld reisden ze naar de stad om daar in anonimiteit te bevallen, met alleen hulp van familie. In de kliniek werd echter ontdekt dat ze al een ouder kind hadden en zei de arts dat ze het kind moesten afstaan.

Meteen na haar geboorte werd Lianne daarom in een tas gestopt en door oma het ziekenhuis uit gesmokkeld. Tegen de arts werd verteld dat het kind doodgeboren was en door een oude man was weggehaald. Om hun verhaal kracht bij te zetten kochten de wanhopige ouders in het mortuarium een dode baby en lieten die aan de arts zien. Hij herkende het lijkje van een eerdere bevalling en zette de ouders voor het blok om hun eigen baby terug te brengen en af te staan.

Opluchting

Lianne was ontzet toen ze het schokkende verhaal over haar geboorte hoorde. Maar daarnaast was het voor haar ook een opluchting, want ze bleek niet door haar ouders weggedaan en te vondeling gelegd, zoals in haar adoptiepapieren stond beschreven. Nee, haar ouders hadden geen andere keuze en hadden haar het allerliefste gehouden.