Ze werd geboren in Suriname, groeide op in Maleisië, Brazilië en Tunesië. Het heeft deze wereldburger een brede blik op de wereld gebracht, waarmee ze Nederland soms met verbazing bekijkt.

Aldith Hunkar groeide op in een rooms-katholiek gezin, maar besloot als kind dat ze niet meer naar de kerk wilde. Spiritueel voelt ze zich verwant aan de rastafari, een levensbeschouwelijke stroming geworteld in het Oude Testament en gericht op leven in verbinding met de natuur.

Het is een emancipatoire beweging die in Jamaica is ontstaan onder de zwarte bevolking, die door het slavernijverleden onderaan de sociale ladder stond. Aldith Hunkar is dankbaar voor wat het leven haar heeft gebracht. Het gedicht Fasen, van Herman Hesse, verwoordt voor haar het leven zelf, dat altijd verandert en een en al beweging is.

Bekijk het gesprek met Aldith

Haar inspiratietekst:

Fasen

Zoals ooit elke bloesem welkt en jeugd ooit zwicht voor ouderdom,
bloeit elke wijsheid, elke levensfase, tevens elke deugd bijtijds,
maar niet voor eeuwig en altijd.
Wanneer het leven roept,
moet ieder hart bereid zijn tot vaarwel en nieuw begin,
om zich met dapperheid en zonder smart in andere,
nieuwe bindingen te geven.
In elk begin schuilt een betovering die ons beschermt
en die ons helpt te leven.
Van plek naar plek zullen we lopen, welgezind,
aan niemand blijven hangen als aan een vaderland;
geen wereldgeest die ons verengen mag of bindt,
hij zal ons tree voor tree verheffen; want,
amper zijn we aan een levenskring gewend en ingeburgerd,
of verslapping is een feit;
Slechts wie kan weggaan en tot reizen is bereid
ontkomt aan de verlamming die de sleur ons brengt.
Misschien stuurt ook ons stervensuur ons ooit, heel jong nog,
nieuwe oorden tegemoet;
de oproep die het leven aan ons doet, sterft nooit....
Kom, hart, neem afscheid en, genees maar goed!

Hermann Hesse
Vertaling: Koen Stassijns