Palermo, 17 januari 2023 – Onlangs is in de Siciliaanse hoofdstad Palermo de missionaris Biagio Conte op 59-jarige leeftijd overleden. Hij beschouwde zichzelf als volgeling van Sint-Franciscus van Assisi, maar ‘Broeder Blasius’ was geen lid van een orde of congregatie. Vanaf zijn 26ste wijdde hij zijn leven aan gebed, evangelisatie en hulp aan de armen.
Onder de vele condoleances die na zijn dood binnenkwamen waren die van paus Franciscus, die hem beschreef als een “ruimhartige missionaris van liefdadigheid en vriend van de armen”, en van president Sergio Mattarella van de Italiaanse Republiek, die zijn “meeslepende en heroïsche” getuigenis ter verdediging van de menselijke waardigheid prees.
Biagio Conte werd op 16 september 1963 geboren in Palermo als zoon van een aannemer. Op driejarige leeftijd werd hij naar een nonneninternaat in Zwitserland gebracht. Zes jaar later keerde hij naar Palermo terug, waar hij vervolgens weer vier jaar op een internet zat.
Op 16-jarige leeftijd stopte hij met school en ging hij werken in het bouwbedrijf van zijn familie. In 1983 besloot hij vanwege een geestelijke crisis zijn ouderlijke huis te verlaten en naar Toscane te gaan.
In mei 1990 werd Conte kluizenaar. Hij trok zich terug in de bergen van het Siciliaanse achterland en besloot na een tijdje een voettocht te maken naar Assisi. Zijn reis kwam in het nieuws door de oproepen van zijn familie aan het RAI-programma Chi l'ha visto? (‘Wie heeft hem/haar gezien?’). Biagio reageerde live in de uitzending en vertelde over zijn pelgrimage naar Assisi, dat hij op 7 juni 1991 had bereikt. Vervolgens keerde hij terug naar Palermo om afscheid te nemen van zijn familie, met de bedoeling om als missionaris naar Afrika te gaan, maar de ellende die hij in zijn geboortestad aantrof, deed hem van gedachten veranderen.
Aanvankelijk was hij sinds 1991 actief in het troosten van de daklozen in het Centraal Station van Palermo, voor wie hij verschillende protesten leidde en een vastenactie hield. Vervolgens kreeg hij de beschikking over enkele panden in de Via Archirafi, een voormalige gemeentelijke ontsmettingsfabriek, waarin hij in 1993 de ‘Missie van Hoop en Liefde’ stichtte, die vandaag de dag meer dan 200 mensen in slaapzalen huisvest en nog eens 1000 mensen van voedsel en medicijnen voorziet.
Biagio Conte droeg de christelijke boodschap van vrede en broederschap universeel uit, in gemeenschap met de katholieke kerk, en steunde talrijke arme en gemarginaliseerde Italianen en niet-Europeanen van alle etnische achtergronden. Hand in hand met de missie ging de evangelisatie van het woord van Christus gepaard met materiële hulp, die mettertijd steeds doeltreffender werd, ook door de samenwerking met de Stichting Banco Alimentare en andere katholieke liefdadigheidsinstellingen.
In 2003 opende hij in Palermo een vrouwenmissie in het voormalige Sint-Catharinaklooster, dat al jaren verlaten was. Hoewel hij leek bleef, onderhield hij een zeer nauwe band met het aartsbisdom Palermo, dat hem vanaf het begin steunde en een priester naar hem toestuurde om hem spiritueel en sacramenteel bij te staan.
Broeder Blasius (Fratel Biagio) zocht vaak contact met andersdenkenden. In 2015 was hij aanwezig bij het jaarlijkse lhbti-evenement Palermo Pride Parade om de deelnemers ervan een boodschap van vrede en broederschap over te brengen.
Op 16 januari 2014 werd bekend dat Biagio Conte, die al jaren aan een rolstoel gekluisterd was vanwege enkele verbrijzelde wervels, de zomer daarvoor al weer was gaan lopen na een onderdompeling in het water van Lourdes, een gebeurtenis waarvoor de artsen zelf “geen plausibele wetenschappelijke verklaring konden geven”.
In 2018, na de dood van enkele daklozen in de straten van Palermo, besloot hij als teken van protest tegen de armoede op straat te slapen, onder de arcades van het gebouw van het centrale postkantoor, en begon zo een hongerstaking die tien dagen duurde; later financierde de regio Sicilië de uitbreiding van de missie in de Via Decollati.
Op 15 oktober 2018 bezocht paus Franciscus, vergezeld door de aartsbisschop van Palermo, de ‘Missie van Hoop en Liefde’ en lunchte hij met de begunstigden in de kantine.
Op 12 januari 2023 overleed hij aan een zeer ernstige vorm van darmkanker, waartegen hij al enige tijd vocht. De vorige dag had hij, hoewel ernstig verzwakt, per se aan een eucharistieviering willen deelnemen. Met een brancard werd hij naar de kerk vervoerd en ontving hij de communie.