Veertien jaar lang zat de Mauritaanse Mohamedou Ould Slahi onterecht vast in de beruchtste gevangenis Guantánamo Bay. Hij werd gemarteld, geslagen en maakte de verschrikkelijkste dingen mee. "Ik zei: ‘Ik ben onschuldig.' Toen werd er gezegd: 'Je komt hier nooit meer weg.'"
Sinds drie weken is Mohamedou in Nederland. "Ik houd van Nederland, ik was blij toen ik hier kwam. Het land van vrijheid en mensenrechten", aldus Mohamedou. Het laatste ontbrak hem tijdens zijn veertien jaar lange gevangenschap in Guantánamo Bay. "Ik werd seksueel mishandeld, moest zeventien dagen zonder slaap en ze hebben mijn ribben gebroken. Het klinkt ongeloofwaardig, maar kun je dat geloven?".
Opgepakt
De dag dat hij werd opgepakt weet Mohamedou nog goed. "Het zit in mijn geheugen. Ik vergeet nooit de dag dat twee agenten bij ons thuis kwamen. Dat was 20 november 2001, tijdens de ramadan." Zonder arrestatiebevel moest Mohamedou mee met de agenten. "Ik zag de angst in mijn moeders ogen", aldus de Mauritaniër. "Toen begreep ik dat nog niet, nu als vader begrijp ik die angst." Zijn moeder was heel belangrijk voor hem. "Mijn vader was al overleden toen ik klein was, ik had alleen mijn moeder."
Mohamedou ging met de agenten mee: "Ik volgde ze en ik zag mijn moeder de hele tijd bidden, totdat we rechtsaf sloegen. Sindsdien heb ik haar nooit meer gezien." Jaren later toen Mohamedou vastzat in Guantánamo Bay kreeg hij een vreselijk bericht: "Ze zeiden dat mijn moeder dood was." Dat was het ergste wat hem kon overkomen. "Wat ik toen voelde, valt niet te beschrijven. Ik heb nooit afscheid kunnen nemen van haar en haar niet kunnen begraven."
Bidden
Om het verdriet van zijn moeder te verwerken bad Mohamedou veel. "Ik ben zes uur lang de Koran gaan reciteren. Daarna viel ik in slaap van vermoeidheid en toen deed ik het nog een keer." Ook na zijn bevrijding uit Guantánamo Bay bracht het bidden en mediteren Mohamedou veel zelfkennis.
Ik kan anderen niets leren, ik leer van anderen
'Ik haat Amerika niet'
Ondanks zijn onterechte gevangenschap zit Mohamedou niet vol haat. "Dat is zelfdestructief. Tegen mensen die zeggen: 'Ik moet je niet hebben', zeg ik altijd: 'Dat is jouw probleem.' Als je haat in je hart hebt, lijd je daaraan. Dus besloot ik voor mezelf: 'Ik haat Amerika niet'", vertelt hij. "Want ik wist: ik heb niks gedaan en ik heb geen haat, dat bevrijdde me."
Nu Mohamedou weer vrij is wil hij zijn verhaal delen en van anderen te leren. "Ik deel mijn verhaal, dat is het enige. Ik kan anderen niets leren, ik leer van anderen." Hij hoopt op één ding: "Dat mensen in Afrika en het Midden-Oosten dezelfde rechten krijgen als hier. Hier zien jullie vrijheid als vanzelfsprekend. Ik wil dat dat in die landen ook komt."
