Pierre Valkering, de Amsterdamse priester die jarenlang een verborgen seksleven had, heeft in een open brief aan zijn bisschop gevraagd of die zijn schorsing wil opheffen zodat hij in ieder geval de paasplechtigheden samen met zijn parochianen kan vieren. Valkering beweert dat hij zich voortaan aan zijn celibaatsgelofte zal houden. Ook vraagt hij als de verloren zoon uit de bekende parabel uit het Lucas-evangelie vergeving voor zijn “dwaalwegen”.
De brief is gericht aan de bisschoppen Jos Punt en Jan Hendriks van het bisdom Haarlem-Amsterdam en aan de bestuursleden en parochianen van de Vredeskerk in Amsterdam-Zuid. Hij is daar vandaag na de Palmzondagviering verspreid. Valkering liet de brief ook door de Gaykrant publiceren.
- Pornopriester moet parochie verlaten
- Bisdom verheldert: pastoor niet afgerekend op zijn geaardheid
- Bisschop wil dat pastoor Valkering priesterlijke taken neerlegt
- Pastoor: ‘Porno kan iets kan laten zien van evangelie’
Twee weken geleden vierde Valkering dat hij 25 jaar geleden tot priester werd gewijd. Hoewel het bij veel mensen al lang bekend was, ‘onthulde’ de pastoor dat hij homoseksueel was. Ook presenteerde hij zijn autobiografisch boek Ontkleed niet naakt staan. Daarin gaat het onder andere over zijn bezoek aan zogeheten darkrooms, over hoe hij in parken en sauna’s seksueel contact zocht, over zijn pornoverslaving en over zijn seksuele relaties.
“Geen wonder dat de media daar op af kwamen als vliegen op de stroop”, schrijft Valkering, die na het verschijnen van het boek door bisschop Punt werd geschorst. “Ik snap daarbij eveneens dat over genoemde, pikante, zaken lezen, zeker voor niet-homoseksuele mensen, erg confronterend en schokkend kan zijn, dat het past binnen het klassieke beeld van ‘de grote zondaar’, dat mensen zich bij een en ander van alles voor kunnen gaan stellen, zoals in de parabel van de verloren zoon de oudste, altijd thuis en trouw gebleven zoon dat doet (Luc. 15, 30), dat het de fantasie gemakkelijk op hol kan doen slaan, dat het sterke morele verontwaardiging en oordelen kan oproepen en de gemoederen gemakkelijk kan doen verhitten.”
Valkering zegt verder dat zijn actieve seksleven al jaren achter hem ligt. “Alleen porno heeft tot voor kort een rol gespeeld, maar zoals ik beschreven heb, is daaraan door het finale besluit om tot publicatie van het boek over te gaan, op bijna miraculeuze wijze, maar ik snap het ook, een eind gekomen, alsof door alles aan het licht te brengen er een betovering is doorbroken.”
De priester zegt dat hij door het schrijven van het boek meent te hebben ontdekt en aangetoond “dat een kernpunt van vele problemen in onze kerk in deze tijd, dat van de onwaarachtigheid is”. “Dwaalwegen zoals ik die in mijn bestaan ben gegaan zijn daarvan mede het gevolg geweest. Voor mij behoren deze nu echter tot het verleden. Met de publicatie van mijn boek ben ik in het licht en in de waarheid gaan staan. Ik ben in alles voor allen zichtbaar geworden, geheel transparant.”
In plaats van te worden gestraft, vindt Valkering dat hij door het bisdom vanwege zijn eerlijkheid juist moet worden gecomplimenteerd. “Hoewel ik zeker begrip heb voor de reactie van bisschop Punt omdat hij door de publicatie van mijn boek door mij is overvallen en voor het blok gezet, beleef ik deze gang van zaken ook als opnieuw een bevestiging van wat ik in mijn boek beschrijf: Openheid wordt aangepakt, heimelijkheid wordt beloond. Nu ik wat in mijn leven voor de meeste mensen eerder verborgen bleef aan het licht heb gebracht, moet ik althans voorlopig naar de zijlijn.”
Valkering beseft dat zijn onthullingen leed hebben veroorzaakt. “Graag zeg ik het de verloren zoon na: ‘Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen U.’ (Luc. 15, 21). Hiervoor vraag ik mijn Vader en u allen, bisschop Punt, bisschop-coadjutor Hendriks, parochiebestuursleden, parochianen, kerkgangers en anderen om vergeving voor wat ik in Zijn en in uw ogen heb misdaan.”