Aken, 11 februari 2021 - Het is vandaag de 1200ste sterfdag jaar van de heilige abt Benedictus van Aniane, die overleed in het klooster van Inden bij Aken. Zijn ‘geboorte in de hemel’ wordt in alle benedictijnse ordes gevierd.
Vanwege zijn kloosterhervorming wordt hij de Tweede Benedictus genoemd. De eerste is Sint-Benedictus van Nursia.
De oorspronkelijke naam van Benedictus van Aniane was Witiza.
Sint-Benedictus was in 821 naar Inden (thans Kornelimünster) gekomen op verzoek van keizer Lodewijk de Vrome. Die had er het moederklooster van de benedictijnse hervormingsbeweging laten bouwen.
Witiza werd omstreeks 747 geboren. Volgens Ardo, de auteur van zijn hagiografie, was hij de zoon van Aigulf, de Visigotische graaf van Maguelonne. Witiza werd opgeleid aan het hof van Pepijn de Jongere.
Als hoveling van koning Karel de Grote werd Witiza opgeroepen voor militaire dienst. Hij nam deel aan Karels veldtocht op het Italische schiereiland in 773. Tijdens deze campagne verdronk zijn broer in een rivier bij Pavia. Toen hij diens leven wilde redden, ontsnapte hij ternauwernood aan de dood. Daarna werd hij met koninklijke toestemming monnik. Hij trad toe tot het klooster van Sint-Sequanus (Saint-Seine) bij Dijon en nam de naam Benedictus aan.
Rond het jaar 780 stichtte Benedictus een monastieke gemeenschap op basis van Byzantijns ascetisme in Aniane (Languedoc). Twee jaar later stichtte hij daar een tweede gemeenschap, dit keer gebaseerd op de Regel van Benedictus. Dit klooster bloeide zeer, waardoor hij een grote invloed kreeg in het Frankisch monasticisme. Uiteindelijk werd hij de abt-generaal van alle kloosters in het rijk van Karel de Grote.
Onder Benedictus’ hoede stond ook het door zijn vriend Willem van Aquitanië gebouwde klooster in Gellone. Deze Willem was van aristocratische huize en evenals Benedictus een ex-strijder in dienst van de Karolingen.
In 817 werd in Aken een synode van abten gehouden, die hij voorzat. Daar werd bepaald dat de Regel van Benedictus voortaan de standaardcode zou zijn voor het Latijnse monnikendom. Ook werd er een onderscheid gemaakt tussen monniken en kanunniken.
Benedictus wordt ook genoemd als verdediger van de orthodoxie tegen het adoptionisme van de Spaanse bisschop Felix van Urgell. Deze verkondigde dat Jezus als mens niet werkelijk de zoon van God was, maar slechts diens adoptiefzoon.