14 april 2024
Kathedrale Basiliek Sint Bavo in Haarlem
Mgr. Jan Hendriks

Lezingen:
Handelingen, 3, 13-15. 17-19
Johannes, 2, 1-5a 
Lucas, 24, 32

Twijfelt U ook weleens aan Uw geloof? Vraagt u zich ook weleens af of het allemaal wel waar zal blijken te zijn?
Stel je voor: je hebt altijd goed geleefd, gebeden, God gediend, netjes geweest en goed voor je medemens en dat er “niks” zou zijn na dit leven, alleen een diep zwart gat, dat je dan tot de ontdekking zou komen: het is allemaal voor niks geweest en dat je net zo goed een wild leven had kunnen leiden.

Het is niet zo gek als zulke gedachten bij ons opkomen, zeker in onze niet zo gelovige tijd. Mensen zijn er vaak als de kippen bij om te zeggen dat ze “natuurlijk” niet gelovig zijn en niets hebben met geloof; het is in veel kringen niet zo gemakkelijk ervoor uit te komen dat je gelooft en al helemaal niet om van je geloof te getuigen.
Spreek je erover met je kinderen en kleinkinderen?
Het is soms gemakkelijker om te zeggen dat je aan God noch gebod doet. Als je alleen staat in je geloof, is je weg meer eenzaam en dat is lastig. Het is in ieder geval heel belangrijk dat we elkaar proberen te steunen op de weg van Jezus Christus.
Jongeren die elkaar ontmoeten, mensen die samen op bedevaart gaan, of een bijbel- of Alphacursus volgen, die samen bidden, of op wat voor manier ook: als je je geloof samen kunt beleven, is dat beter dan wanneer je het in je eentje moet doen.
Als je op zoek gaat naar nieuwe ervaringen die je geloof een impuls kunnen geven, ontvang je ook weer nieuwe kracht. We moeten elkaar steunen, ook in het geloof!

Maar tegelijkertijd moet U niet denken dat U zich vreselijk moet schamen als U twijfelt of vragen krijgt of als U een beetje ontmoedigd raakt. Met de leerlingen van Jezus was het niet anders, dat horen we vandaag in het evangelie: allerlei gevoelens passeren daar de revue: de leerlingen kennen twijfel en zijn ontsteld, ze zijn verbijsterd en hebben schrik.

Dat is niet zo verwonderlijk, want ze hadden het gevoel er alleen voor te staan: Jezus was gestorven, gedood aan het kruis. Was het toch allemaal niet waar geweest? Hadden ze voor niks in die Jezus geloofd? Twijfel kwam op in hun hart.
Er waren wel een paar vrouwen geweest met verhalen en praatjes en Petrus was gaan kijken naar het graf van Jezus en had gezien dat het leeg was, maar was dat voldoende om te geloven? De leerlingen voelden zich ontmoedigd en teleurgesteld: was alles dan voor niets geweest?

Ruim vierhonderd jaar geleden werd Blaise Pascal geboren, hij was een groot geleerde, wiskundige, natuurkundige en filosoof met allerlei uitvindingen op zijn naam. Hij kwam in Parijs in contact met veel niet-gelovige mensen en was zelf eerst ook heel zoekende. Hij kwam tot de conclusie dat je niet met bewijzen moest komen voor het bestaan van God, want geloven is niet alleen iets van het verstand, geloven gaat er ook over of je je gedragen voelt en bemind: “Het hart heeft zijn redenen die het verstand niet kent”, schreef Pascal en ook: “Er is voldoende licht voor hen die er alleen maar naar verlangen om te zien en er is voldoende duisternis voor hen die dat niet willen”.
Tegen zijn niet-gelovige vrienden zei hij: Stel je voor dat God wél bestaat dan is je winst oneindig als je gelooft, zou God toch niet bestaan, dan is er niets verloren als je hebt geloofd. Geloven is een sprong van vertrouwen.

Voor de geleerde Pascal gaf een ervaring de doorslag die hem ‘s avonds laat, twee uur lang, in 1654 overkwam. Wat gebeurde er? We weten het niet precies.
Pascal schreef op twee stukjes papier dat hij God had ervaren: als een “vuur”. “Zekerheid, gevoel, vreugde, vrede”, was wat die ervaring in hem achterliet. Hij had niet de God van de filosofen en geleerden ervaren, maar de levende Heer. Pascal naaide die papiertjes in zijn kleding: die ervaring moest voor altijd bij hem blijven.

Zo ging het met de leerlingen van Jezus: die leerlingen waren er samengekomen, de verrezen Heer liet zich aan hen zien en dat vervulde hen met vreugde. De verrezen Heer maakte hun geest open en toegankelijk, zodat zij met hart en ziel de Schriften konden begrijpen.

Zo zal het ook met ons gaan: Het is niet vreemd als er soms twijfel opkomt in je hart, maar samen komend en biddend om nieuwe inspiratie, zal de Heer onze geest openen.