San Francisco, 12 december 2020 - Onlangs verscheen bij de Amerikaanse uitgeverij Ignatius Press het eerste van drie delen van Prison Journal, het gevangenisdagboek van de Australische kardinaal George Pell.
In totaal beslaan de drie delen duizend pagina’s. Daarin beschrijft Pell de 404 dagen die hij als gedetineerde doorbracht in Australische detentiecentra.
De kardinaal was schuldig bevonden aan seksueel misbruik van twee koorknapen, veroordeeld tot zes jaar cel, maar door het Hooggerechtshof van Australie vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs.
Prison Journal, Volume 1.
The Cardinal Makes His Appeal
Pell portretteert zichzelf in het boek als een christen die om zijn geloof en overtuigingen werd vervolgd. Hij beschuldigt de rechterlijke macht en de media in Australië van eenzijdigheid en vooringenomenheid. Maar ook wijst hij verwijtend naar een aantal prelaten van de Romeinse Curie, die een hekel aan hem hadden omdat hij gedreven de corruptie en de financiële misstanden binnen het Vaticaan aanpakte. Pell was vanaf 2014 tot zijn vertrek naar Australië de eerste prefect van het door paus Franciscus opgerichte Secretariaat voor de Economie.
Pell noemt het misbruikschandaal “de zwaarste klap die de Kerk van Australië te verduren kreeg”. In zijn dagboek drukt hij de lezers op het hart dat hij lange tijd geen idee had over de ernst van de zaak. “Als iemand in het midden van de jaren negentig de omvang van het probleem kende, had hij me dat niet in het openbaar of in vertrouwen verteld”, schrijft de kardinaal. De onderzoekscommissies van de Australische staat besloten echter Pell aan te merken als iemand die al in de jaren tachtig van de vorige eeuw volmaakt op de hoogte was van het probleem en zelfs betrokken was bij het in de doofpot stoppen ervan.
De voormalige ‘penningmeester’ van de Pell schrijft dat hij in de gevangenis de gewoonste dingen extra begon te waarderen: de thee die hij in zijn cel zelf mocht maken, zijn tv, een extra glas melk die een bewaarder hem gunde, de zonnestralen tijdens zijn dagelijkse uurtje beweging in de buitenlucht, sudoku. Hij keek reikhalzend uit naar bezoeken, telefoontjes en brieven van vrienden en van vreemden die hem steun en gebeden toezegden.
De kardinaal vertelt dat het hem niet was toegestaan om zelf de eucharistie te celebreren en dat hij daarom heel blij was dat hij op tv de zondagsmissen kon volgen.
In zijn dagboek komen tal van onderwerpen naar voren, zoals het mislukte huwelijk van de Britse kroonprins Charles en Diana Spencer. Ook over de Amerikaanse politiek reflecteerde gedetineerde Pell. Donald Trump is volgens hem “een beetje een barbaar”, “maar in sommige belangrijke opzichten is hij ‘onze’ christelijke barbaar”. Trump heeft immers “de opmars van het secularisme helpen vertragen” met zijn benoemingen van opperrechters in het Hooggerechtshof.
Pell vindt verder, zo schrijft hij, dat pausen die aftreden weer lid moeten worden van het College van Kardinalen. Die worden dan aangeduid als ‘Kardinaal X, emeritus paus’.