Ajaccio, 15 december 2024 – Paus Franciscus heeft zich aan einde van de ochtend begeven naar de kathedraal van Maria Tenhemelopneming in de Corsicaanse hoofdstad Ajaccio om er op het middaguur het Engel des Heren te bidden met bisschoppen, priesters, diakens, religieuzen en seminaristen. De biechtvaders onder hen drukte hij op het hart in de biechtstoel niet te streng te zijn voor de penitenten en alles te vergeven.
De Romeinse pontifex is op Corsica om deel te nemen aan de afsluiting van een congres over volksreligiositeit in het Middellandse Zeegebied.
Bij zijn aankomst bij de kathedraal werd Franciscus verwelkomd door de bisschop van Ajaccio, kardinaal François-Xavier Bustillo, door de voorzitter van de Franse bisschoppenconferentie, aartsbisschop Éric de Moulins-Beaufort van Reims, en door pastoor Fréderic Constant.
Zelfzorg
Na de welkomstgroet van aartsbisschop De Moulins-Beaufort hield Franciscus, alvorens voor te gaan in het angelusgebed zijn toespraak. Hij had het daarin onder meer over de noodzaak van zelfzorg.
“Laten we dit onthouden: ons leven komt tot uitdrukking in het offer van onszelf, maar hoe meer een priester, een non, een religieus zichzelf geeft, weggeeft, werkt voor het Koninkrijk van God, hoe noodzakelijker het wordt dat ze ook voor zichzelf zorgen. Een priester, een non, een diaken die zichzelf verwaarloost, zal uiteindelijk ook degenen die aan hem zijn toevertrouwd verwaarlozen”, aldus de Heilige Vader. Die zelfzorg bestaat volgens hem in gebed, rust, een geregeld gesprek voeren met een geestelijke supervisor en het cultiveren van broederschap.
Vergeef alles!
“En dan nog iets dat me zo dierbaar is: vergeef alsjeblieft altijd. En vergeef alles. Vergeef alles en altijd”, zei de paus tegen de aanwezigen in de kathedraal.
“Tegen de priesters zeg ik: stel niet te veel vragen in het verzoeningssacrament. Luister en vergeef. Een kardinaal – een beetje conservatief is, een beetje vierkant, maar een geweldige priester – zei eens in een lezing voor priesters: ‘Als iemand [in de biecht] begint te stotteren omdat hij zich schaamt, zeg ik hem: het is OK, ik begrijp het, ga verder met iets anders. In werkelijkheid heb ik niets begrepen, maar Hij [de Heer] heeft het begrepen.’. Martel mensen alsjeblieft niet in de biechtstoel: waar, hoe, wanneer, met wie... Altijd vergeven, altijd vergeven!”, zei Franciscus.
De paus had het vervolgens over een “goede kapucijner broeder in Buenos Aires, die ik op 96-jarige leeftijd tot kardinaal heb benoemd”. Franciscus bedoelde de nog steeds in leven zijnde Argentijnse kapucijn Luis Pascual Dri. “Hij heeft altijd een lange rij mensen, omdat hij een goede biechtvader is. Deze biechtvader zei eens tegen me: ‘Luister, soms krijg ik de neiging om te veel te vergeven’ – ‘En wat doe je dan?’ – ‘Ik ga bidden en zeg: Heer, vergeef me, ik heb te veel vergeven. Maar meteen zeg ik: Maar als U het was die mij het slechte voorbeeld gaf!’ Altijd vergeven. Vergeef alles. En dit zeg ik ook tegen religieuze vrouwen en mannen: vergeef, vergeet, als ze ons iets slechts aandoen, de ambitieuze worstelingen van de gemeenschap ... Vergeef. De Heer heeft ons het voorbeeld gegeven: vergeef alles en altijd! Iedereen, iedereen. En ik zal u iets opbiechten: ik ben al 55 jaar priester, ja, eergisteren 55 jaar, en ik heb nog nooit absolutie geweigerd. En ik hoor graag biecht, heel graag. Ik heb altijd gezocht naar manieren om te vergeven. Ik weet niet of het goed is, of de Heer het me zal geven.... Maar dit is mijn getuigenis.”
Oekraïne en Rusland
Voordat de paus het Engel des Heren inzette zei hij nog: “In deze kathedraal, genoemd naar haar tenhemelopneming, vereren de gelovigen Maria als patrones en Moeder van Barmhartigheid, de Madunnuccia [zoals de Corsicanen Onze Lieve Vrouw noemen]. Vanaf dit eiland in de Middellandse Zee roepen we haar aan tot vrede: vrede voor alle landen die aan deze zee grenzen, in het bijzonder voor het Heilige Land waar Maria Jezus baarde. Vrede voor Palestina, voor Israël, voor Libanon, voor Syrië, voor het hele Midden-Oosten! Vrede in het gekwelde Myanmar. En moge de Heilige Moeder van God de langverwachte vrede verkrijgen voor het Oekraïense volk en het Russische volk. Ze zijn broers – “Nee, vader, ze zijn neven!” Ze zijn neven, broers, ik weet het niet, maar laat ze elkaar begrijpen! Vrede! Broeders, zusters, oorlog is altijd een nederlaag. En oorlog in religieuze gemeenschappen, oorlog in parochies is altijd een nederlaag, altijd! Moge de Heer ons allen vrede geven. En laten we bidden voor de slachtoffers van de cycloon die de afgelopen uren de Mayotte-archipel heeft getroffen. Ik ben geestelijk verbonden met alle getroffenen van deze tragedie.”