Wanneer Neeltje’s moeder overlijdt, krijgt ze tot haar verbazing een brief waarin staat dat ze is geadopteerd. Door gebrek aan informatie kan Neeltje niks vinden over haar biologische ouders. Met hulp van Spoorloos, die een complex DNA-onderzoek uitvoert, wordt Neeltje in contact gebracht met volle zus Corry. Sinds de ontmoeting hebben de zussen dagelijks contact. 'Ik ben super, super blij met haar.'
Neeltje en Corry hebben regelmatig via Skype contact. 'Ik heb Corry toevallig vanochtend nog gebeld!' Ze heeft haar zus inmiddels drie keer bezocht en ze zijn een dagje in Rotterdam op stap geweest. Ook de feestdagen hebben ze samen doorgebracht. 'Ook onze kinderen waren erbij, dat klikte allemaal zo goed.'
'Ik liep bij haar de kamer in en ik voelde meteen een heel warm gevoel'
De eerste ontmoeting met Corry vond Neeltje spannend. 'Ik ben mijn hele leven al op zoek naar familie, Corry niet, die heeft onze moeder gekend.' De zenuwen veranderden al snel in een warm gevoel. 'Ik liep bij haar de kamer in en ik voelde meteen een heel warm gevoel. Ik wist meteen dat het goed zat.'
Zo moeder, zo dochter
Neeltje heeft haar biologische moeder nooit gekend. 'Het is altijd een grote wens van me geweest om te weten hoe mijn moeder eruit heeft gezien. Zou ik iets van mezelf in haar herkennen? Door de foto's die Corry van onze moeder heeft, heb ik me een goed beeld van haar kunnen vormen. In veel dingen lijken we op elkaar.' Corry vertelt vaak dat ze qua uiterlijk op haar moeder lijkt, maar dat ze ook dezelfde gewoontes heeft. Enthousiast vertelt Neeltje dat zij als kind graag thuis op de grond zat. 'Dat deden Corry en mijn moeder vroeger ook!'
Zusterliefde
Dat Neeltje en Corry volle zussen zijn blijkt uit de vele overeenkomsten. Ze hebben allebei een kast vol kleren met precies dezelfde schoenen. In de winter verblijven ze allebei graag in Zuid-Europa, Neeltje in Spanje en Corry in Portugal. Neeltje: 'Had ik mijn zus maar eerder gevonden, dan hadden we samen in de zon kunnen overwinteren.' Tijdens de opnames deelde Neeltje pindarotsjes uit aan de cameraploeg. 'De cameraman vertelde dat hij laatst bij iemand was die óók pindarotsjes op tafel had. Later begreep ik dat het over Corry ging.'
'Hadden we elkaar maar veertig of vijftig jaar eerder ontmoet'
De tijd inhalen
Helaas is Corry ernstig ziek waardoor Neeltje haar niet vaak kan opzoeken. 'Hadden we elkaar maar veertig of vijftig jaar eerder ontmoet. Voordat ik Spoorloos aanschreef heb ik van alles geprobeerd om meer te weten over mijn afkomst.' Neeltje is langs verschillende paragnosten geweest, heeft een rechercheur ingeschakeld en heeft haar verhaal bij Adres Onbekend verteld. 'Helaas zonder succes, toch heb ik altijd de hoop gehouden om voor mijn dood antwoorden te vinden. Mijn geduld is eindelijk beloond, dankzij Spoorloos heb ik een prachtige zus gekregen. Ik voel me een rijk mens. Ik hoop dat we allebei nog een paar jaartjes meegaan, het zou vreselijk zijn om elkaar weer snel te moeten verliezen.'
'Ik heb nooit een zus gehad en dan krijg je er zo maar één cadeau!'
Neeltje praat vol liefde over Corry. 'Ik heb nooit een zus gehad en dan krijg je er zo maar één cadeau!' De vragen die Neeltje had over haar afkomst zijn nu beantwoord. 'Er moest ergens familie van me rondlopen en die heb ik nu gevonden. Ik weet niet hoe ik het in woorden kan uitdrukken, maar ik ben zo blij.'
Deelname
Neeltje kijkt vol trots terug op haar deelname aan Spoorloos. Een kleindochter had haar stiekem aangemeld. Toen Neeltje hoorde dat Spoorloos door middel van DNA op zoek ging naar haar afkomst en familie, was ze in eerste instantie heel erg bang voor weer een tegenslag. 'Al mijn eerdere pogingen eindigden in een grote teleurstelling, het kostte me elke keer veel energie om die klap te boven te komen. Maar nu ben ik heel blij met de actie van mijn kleindochter. Het was een prachtige ervaring.'
Benieuwd naar het verhaal van Neeltje en Corry?
Kijk hier de uitzending terug!
