Joyce de Ruiter krijgt op haar 16e te horen dat ze het Ushersyndroom heeft. Dat betekent dat ze langzaam doof én blind wordt. De arts die haar behandelde zei haar dat ze met haar handicap niet zo veel waarde zou hebben in de maatschappij. Nu, twintig jaar later, schrijft ze een boek om te laten weten dat ze niet hoeft te kunnen zien om van betekenis te zijn.