Het verliezen van haar stem resulteerde in een identiteitscrisis, want wie was Lenny Kuhr zonder haar stem? In een nieuwe aflevering van De verwondering vertelt ze hoe ze zichzelf weer terugvond.

Sinds Lenny Kuhr in 1969 het Eurovisiesongfestival won met haar lied ‘De Troubadour’ raakt de zangeres vele harten met haar krachtige stem. Ze is nooit helemaal weggeweest van de Nederlandse podia, toch maakt ze nu een grootscheepse comeback. Ze toert door heel het land met haar nieuwe album en stond kortgeleden voor het eerst in Paradiso. In haar nieuwe nummers blikt ze terug op haar veelbewogen leven, waarin een onverklaarbare ‘heimwee’ naar het goddelijke altijd de drijvende kracht is geweest.

Als kind ervoer Lenny Kuhr al een hunkering naar het mystieke. Ze had het gevoel dat er een groot geheim was; een soort wereld achter onze wereld. Haar ouders hadden niks met religie of spiritualiteit, waardoor ze zelf opzoek ging naar antwoorden op al haar vragen. Die zoektocht bracht haar uiteindelijk bij het jodendom, waartoe ze zich liet bekeren toen ze trouwde met haar eerste man, een Joodse kno-arts.

Annemiek & Lenny
Lenny Kuhr

Toch kwamen de antwoorden pas écht nadat ze tijdens een optreden in 1993 haar stem kwijtraakte, waardoor zingen en zelfs praten onmogelijk werd. Het resulteerde in een identiteitscrisis, want wie was Lenny Kuhr zonder haar stem? Uiteindelijk bracht deze periode een grote transformatie teweeg. In de stilte en leegte vond ze wie ze werkelijk was, los van verhalen en ideeën. Na zeven jaar kwam haar oude stem weer volledig terug, die naar eigen zeggen nog steeds in kracht blijft toenemen. 

Kijk hier deze aflevering terug

De inspiratietekst van Lenny Kuhr

Leven in een vrije val



Ongewis wist ik al

Het lijkt de hel maar wie weet is dit de hemel wel

Het zwarte pad waarop ik liep 

De lange stilte toen ik riep 

Waar was je al die tijd 

Ik liep bij zon ik liep bij maan 

Ik zag geen teken van bestaan 

Ik was je ogen kwijt 

Al een eeuwigheid 

Liefste  Dierbaar, dierbaar

Wanneer ik in je armen rust

En jij mijn beide handen kust

Zo dierbaar, dichtbij 

Leven in een vrije val 

Ongewis wist ik al

Het lijkt de hel 

Maar wie weet is dit de hemel wel.

- Dierbaar, Lenny Kuhr