Sofie vertelt: 'De kinderen zijn ouder geworden, werken mee in onze bedrijven en hebben een heel eigen mening. Ze bemoeien zich af en toe met van alles, dat is echt iets waar ik heel erg aan moet wennen.' Jan vult aan: 'Ik vind dat juist wel leuk, maar jij niet.' Sofie reageert hierop dat ze het soms lastig vindt, maar ergens toch ook wel erg leuk. 'Het is een andere dynamiek.'

Soms mist Sofie de tijd dat haar kinderen jonger waren wel. Vooral naar de babytijd heeft ze af en toe heimwee. 'De eerste keer dat we meededen aan Een huis vol was Junior nog een baby. Ik vind het wel jammer dat dat voorbij is, want ik vind baby’s echt heel leuk.' Het blijft altijd een beetje kriebelen voor een negende kindje, zegt ze. Jan vertelt dat ze het wel geprobeerd hebben, maar dat het niet gelukt is.

Als de ouders Nagelkerke terugkijken op de tijd waarin ze voor het eerst op televisie te zien waren, zijn ze het snel eens. 'Het heeft ons leven zeker veranderd in positieve zin', vertelt Sofie enthousiast. Jan voegt toe dat ze door het programma ook zijn gaan vloggen. 'Soms krijgen we reacties van mensen die zeggen: ik kijk elke dag naar jullie en het is net of ik bij jullie woon. Dat is wel heel lief.'

Wat zijn belangrijke mijlpalen die we als kijkers van Een huis vol niet hebben gezien?

De eerste coronagolf is iets wat de familie vooral is bijgebleven. Jan vertelt daarover: 'We zijn naar ons eigen chalet op de camping gegaan, omdat het thuis lastig was om de kinderen binnen te houden. Daar konden ze buiten rondlopen zonder iemand tegen te komen. Er waren een paar vaste bewoners en verder was de camping leeg. Het was goed weer en we deden elke avond verstoppertje. Het was eigenlijk een hele leuke tijd.' 

 

Toch vertelt Jan dat zat er ook een keerzijde aan deze periode zat. 'Daarnaast was het gewoon verschrikkelijk. Onze horeca moest natuurlijk dicht. Maar als we nu terugkijken, denken we vooral aan de leuke tijd', concludeert Jan.



Sofie: 'Ja, het is niet echt een mijlpaal, maar het is ons wel bijgebleven. We waren heel hecht. Er was geen school, geen sport, we waren de hele tijd samen.' Jan haakt hierop in: 'We zijn meer naar elkaar toegegroeid, dus misschien is het toch wél een mijlpaal.'

Tijdens de eerste deelname aan Een huis vol hadden Sofie en Jan al twee ijssalons, een bakkerij en een chocoladewinkel. Inmiddels hebben ze er nog een bakkerij met ijssalon en een ijsbereidingsruimte bij. Als de kinderen niet bezig zijn met hun studies, werken ze mee in de bakkerijen. 'Eline heeft al best wel een grote rol. Ze kan op heel veel afdelingen staan', vertelt Jan trots over zijn dochter. 'Dat is net als bij mij vroeger: als je mij iets over een bloem vertelde, was ik het gelijk weer vergeten, maar als je mij iets over bloem en meel vertelde, dan onthield ik het. Ze is echt geïnteresseerd, dus ik hoef het haar maar één keer uit te leggen. Ze maakt de meeste uren van iedereen die bij ons werkt en heeft er heel veel plezier in. In ons vak is die vakliefde heel belangrijk.'

Sofie is het hiermee eens: 'Het is gewoon heel leuk om te zien. Met Kerst waren ze er bijna allemaal: Merel, Eline, Stan, Noud, Floortje. Dan sta je daar met z’n allen te werken. Het hoeft natuurlijk niet, en als ze een andere kant op willen, zullen we dat zeker steunen, maar het is wel heel bijzonder.'

Toekomstplannen?

'Onze toekomstplannen wisselen nog wel eens. Dat kan per dag, week of maand verschillen', zegt Sofie lachend. Jan: 'Klopt, maar omdat we al zo jong zijn begonnen met ondernemen, hebben we nu wel meer tijd om aan de kinderen te besteden.' Sofie is het daarmee eens. 'Ja, dat vind ik heel mooi. Dit zijn de jaren die ze zich het meeste gaan herinneren later en wij hebben veel tijd om die met ze te spenderen.'