Jacqueline en Wanda verloren hun zus en dochter Nadine achttien jaar terug. Ze werd door haar ex-vriend om het leven gebracht. Er volgde een reeks zittingen in de rechtszaal, waardoor zij oog in oog met de dader stonden. Jacqueline: ‘Ik had slapeloze nachten van de gedachte dat hij vrij zou komen, en realiseerde me dat ik dat niet meer wilde.’
Rondom de kerstboom in Joris’ kerstboom vertellen Jacqueline en Wanda het verhaal over hun geliefde Nadine.
Vermoord door ex-vriend
Nadine is achttien jaar geleden in december vermoord door haar ex-vriend. Hij kon niet verkroppen dat Nadine het uit had gemaakt. Hij lokte Nadine naar zijn huis en daar bracht hij haar om het leven. Nadine was 20 jaar.
Voor Jacqueline voelde het alsof haar identiteit was afgenomen. ‘Ik deelde mijn verleden, heden en toekomst met haar. Dat werd in één ruk afgenomen. Alles wankelde. Alsof er één poot van een stoel met vier poten wordt weggezaagd.’ De eerste periode na Nadines dood was voor zus en moeder puur overleven. Jacqueline: ‘Mensen gaven ons hapjes eten. Omdat we hier zelf niet aan dachten.’
‘Ik deelde mijn verleden, heden en toekomst met haar. Dat werd in één ruk afgenomen'
Oog in oog met de dader
In de rechtszaak tegen de verdachte zagen Jacqueline en Wanda de dader voor het eerst nadat Nadine was overleden. ‘Dat was ontzettend heftig’, vertelt Wanda. ‘Alleen al om dezelfde lucht in te ademen als hij was vreselijk moeilijk’, vult Jacqueline aan.
Vergeving
Inmiddels was Jacqueline zelf moeder geworden en voelde zich als jonge moeder kwetsbaar. Jacqueline: ‘Ik merkte bij de zittingen dat het zoveel met mij deed. Ik voelde me heel machteloos en had er slapeloze nachten van. Ik concludeerde voor mezelf dat ik dat niet meer wilde.
'Ik heb de moordenaar oprecht vanuit mijn hart vergeven'
Hiermee ging Jacqueline aan de slag. ‘Doordat ik al die lagen van mezelf afpelde, ging ik mijzelf op een nieuwe manier zien. Een nieuwe Jacqueline zonder alle trauma’s en overtuigingen. Daardoor kon ik ook de dader zien voorbij zijn gedrag. Ik was hierdoor in staat om hem te vergeven. Door hem te vergeven, ben ik zelf bevrijd.’
In gesprek met de dader vertelde Jacqueline dat ze hem oprecht, vanuit haar hart, vergaf. De dader reageerde huilend. Voor Jacqueline heeft de vergiffenis acceptatie gebracht. ‘Ik kan nu de drang om het verleden te veranderen loslaten. Ik accepteer dat het leven doorgaat, zonder mijn zusje. Dat dat op een afschuwelijke manier is gebeurd, is een hele bittere pil om te accepteren. Maar dat heb ik wel gedaan.’
Een stap te ver
Voor moeder Wanda is het een ander verhaal. Wanda: ‘Ik moest heel erg wennen aan het idee dat Jacqueline de dader wilde vergeven. We zitten vaak op dezelfde lijn, maar dat was hier anders. Uiteindelijk door onze gesprekken zag ik dat het Jacqueline goed deed om te vergeven. Maar zelf de moordenaar van mijn kind oprecht vergeven? Ik zie het mezelf niet doen.’
Toch sluit Wanda vergiffenis ook niet uit. ‘Ik begrijp Jacqueline inmiddels goed in haar keuze. Ik weet dat vergeving in de eerste plaats voor jezelf is en het heeft niets te maken met goedkeuring of wat dan ook. Maar het is voor mij nog een stap te ver.’
Intens lachen
Wanda en Jacqueline zijn zichtbaar close met elkaar en er verschijnt een lach op hun gezicht als ze herinneringen ophalen aan Nadine. Jacqueline: ‘Nadine kon zo met volle overgave lachen. De tranen stroomde dan over haar gezicht en ze had van die neusvleugels die helemaal op en neer gingen. Ik voel warme kippenvel als ik daaraan terugdenk.’
Jacqueline vervolgt: ‘Ik geloof dat heel veel mensen door heel veel zwaarte heen bewegen. Maar er altijd weer licht, en ik geloof dat licht altijd weer overwint.’
Joris’ kerstboom is te zien op maandag 23 december om 19.40 uur, dinsdag 24 december om 19.40 uur en de lange kerstspecial is op woensdag 25 december om 20.15 uur op NPO 2.
Meer verhalen lezen zoals deze?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief Persoonlijke verhalen
