Na de laatste aflevering van Onze boerderij – als alles verandert spreken we Boer zoekt vrouw-boerin Steffi. Hoe gaat het nu met de plannen rondom hun bed and breakfast? ‘We hebben een vergunning, maar er is opnieuw bezwaar gemaakt.’
Hoe gaat het nu op de boerderij?
Steffi: ‘Er is na de uitzending weer een hele hoop gebeurd. We hebben een vergunning gekregen voor het gebouw dat je op de tekeningen in de uitzending zag. (een bed and breakfast met tien kamers, red). Maar hierna hebben de buren helaas weer bezwaar gemaakt. En voordat is bewezen dat deze bezwaren ongegrond zijn, gaat daar weer heel veel tijd overheen.
We zijn een vergunning verder, maar we hebben er heel wat onduidelijkheid bij. We blijven positief, maar ik hoop dat het niet weer zo lang gaat duren als de vorige keer.’
'Ik zou gek zijn als ik het nu door mijn vingers laat glippen’
Is er een plan B?
‘Zolang er realistische hoop is voor plan A, komt er geen plan B. Weer terug naar de intensieve varkenshouderij gaat het niet worden. Varkens passen gewoon echt niet bij mij. We zouden dan ook veel te klein zijn om echt mee te draaien. En er is een grote investering nodig, want de stallen moeten dan totaal worden aangepakt.
We blijven ons focussen op de bed and breakfast. Dat we een vergunning hebben gekregen is heel positief, ik zou gek zijn als ik het nu door mijn vingers laat glippen.’
Kun je nog genieten van je bedrijf?
‘De paarden blijven onze grootste passie. We hebben een paar hele goede veulens dit jaar. Daar kan ik echt van genieten. En ik heb heel veel afleiding en plezier aan mijn kinderen. We zijn gezond en gelukkig, de rest is bijzaak.
Ik kan het beter naast me neer leggen. Ik kan er toch niks aan veranderen. Alles wat ik kan doen, heb ik gedaan. En nu wachten we maar gewoon af.’
Wilde je altijd al boer worden?
'Ja, paarden zijn voor mij echt een way of life. Ik was vroeger al de grootste dierengek thuis. Maar mijn vader vond dat ik eerst een opleiding moest kiezen, voor als het toch niks zou worden met de paarden. Ik koos voor de opleiding verpleegkunde en heb zelfs nog even als verpleegkundige gewerkt. Ik heb daar heel veel van geleerd, maar mijn hart ligt echt bij de paarden.
Een leven zonder paarden kan ik me niet voorstellen. Ook bij mijn dochter Sterre zie ik die liefde voor paarden nu al. Ze gaat elke dag mee naar de boerderij en het liefste helpt ze ook mee met het voeren van de paarden.’
Heb je nog tips voor de nieuwe generatie boeren?
‘Overal zit het wel eens tegen en is het wel eens moeilijk. Je moet leren schakelen en leren om dingen los te laten. En vooral de mooie dingen blijven zien. Dat we een familiebedrijf hebben en ik samen met mijn ouders dezelfde passie deel, dat is voor mij het mooiste wat er is.'