Discipelen

Dit jaar begint The Passion met de roeping van de discipelen: ‘Jullie zijn het zout van deze wereld!’ De smaakmakers. Alles knapt ervan op. Ook is het lied Leun op mij te horen, een lied dat je uitdaagt om je te laten kennen. ‘Misschien kost het lef om je kwetsbaarheid te tonen, maar je kunt de gulle tederheid van de ander altijd weer doorgeven’- dat is globaal de strekking van het lied.

Engel op wielen

Mijn neefje vertelde me daar onlangs een frappant voorbeeld van. Hij liftte door Spanje. Algauw raakte hij platzak en had hij het wel gezien. Hij verlangde terug naar z’n Hollandse dorp. Zijn opgestoken liftduim deed een vrachtwagen stoppen. De chauffeur die redelijk Engels sprak, bleek tot z’n stomme verbazing als eindbestemming de Veluwe te hebben. Onderweg werd er meerdere keren gestopt voor eten en onderdak. De lifter raakte steeds beschroomder, want er zat werkelijk geen stuiver meer in z’n kontzak.

Aangekomen in het Veluwse Putten vertelde hij de chauffeur dat hij echt geen idee had hoe hij de man kon betalen. Daarop sprak de engel op wielen de levensveranderende opdracht: ‘Er komt een dag dat je aan een ander kunt geven wat ik voor jou deed. Dan zul je me hebben terugbetaald.’

Een nieuwe tijd

En dat doorgeven van gulheid doet mijn neefje dagelijks, zo weet ik. Zo gaat dat met zout. Het doortrekt alles en geeft sjeu aan de meest flauwe gerechten. ‘Er begint een nieuwe tijd!’, horen de discipelen aan het begin van The Passion. Juist nu zijn ze nodig. Ik voorspel dat wij ons door hun optreden ook geroepen voelen.