Een bijna-dood ervaring klinkt misschien eng, maar het kan juist ook fijn zijn. Er zijn zelfs mensen die zeggen dat het de mooiste ervaring van hun leven is. Wat gebeurt er in de hersenen wanneer iemand te maken krijgt met een bijna-dood ervaring? Neuroloog Steven Laureys legt het uit.
In de Kruispunt-aflevering Licht aan het einde van de tunnel vertellen drie mensen over hun bijna-doodervaring. Neuroloog Steven Laureys legt uit wat er in de hersenen gebeurt en waarom dit onderwerp hem zo fascineert.
Trage en snelle hersenactiviteit
Een bijna-doodervaring wordt door veel mensen omschreven als een rustig gevoel en als een buitenlichamelijke ervaring. Wat gebeurt er dan eigenlijk in de hersenen? Laureys legt uit dat dit wordt verklaard door een trage hersenactiviteit aan de buitenkant van de hersenen en tegelijkertijd een snelle activiteit dieper in de hersenen. Laureys: 'De intensiviteit van de bijna-doodervaring hangt samen met de sterkte van deze verschillende hersensignalen die we meten.’
Op zoek naar de bijna-doodervaring
Je hoeft niet bijna-dood te zijn om een bijna-doodervaring mee te maken. Het kan ook gebeuren tijdens een diepe meditatie of slaap. Laureys is zelf ook benieuwd naar de bijna-doodervaring. Hij vertelt: ‘Als je ergens over praat wil je ook weten waar je over praat. Ik heb de kans gehad om psilocybine te nemen voor een onderzoek, om op zoek te gaan naar die ervaring (psilocybine is een stof die voorkomt in sommige paddenstoelen en truffels, red.). Door het nemen van psilocybine is het goed op te meten wat dit met je hersenen doet.
Ik heb ook in een anechoïsche kamer gelegen. Dit is een ruimte dat geluid helemaal dempt, waardoor er geen prikkels voor de hersenen zijn. Daardoor ga je hallucineren.’
'Iemand met een bijna-doodervaring wordt spiritueel verrijkt'
Open blik
Laureys vindt het belangrijk om te luisteren naar mensen die een bijna-doodervaring hebben meegemaakt: ‘Ik probeer zo veel mogelijk met een open blik naar hun ervaringen te kijken zonder direct een stelling in te nemen. Het is goed om te beseffen dat een bijna-doodervaring een emotionele ervaring is. Iemand die dat meemaakt wordt spiritueel verrijkt. Het is dan niet aan de arts of wetenschapper om daar uitspraken over te doen.’
Fascinerend onderwerp
Laureys legt uit waarom het bijna-doodgaan hem zo interesseert: ‘Het is een ongelofelijk fascinerend onderwerp waar nog veel te weinig wetenschappelijk onderzoek naar gedaan is, zeker vanuit neurowetenschappelijke hoek.'
