Elèni ontmoet haar 13 jaar oudere biologische moeder in Spoorloos
Al haar hele leven vraagt Elèni (54) zich af wie haar biologische moeder is. Dankzij Spoorloos heeft ze daar nu eindelijk antwoord op: de Amerikaanse Ellie, die al op haar dertiende van Elèni beviel. Beide vrouwen zijn ontzettend blij als ze elkaar na 54 jaar weer in de armen kunnen sluiten. We spreken Elèni over deze bijzondere wending in haar leven.
De eerste ontmoeting
‘Ik wilde graag een open ontmoeting, zonder mijn moeder te bombarderen met alle vragen die ik had. Het was daarom heel fijn dat de Spoorloos redactie mij al vóór de ontmoeting een video over mijn moeder liet zien, waarin al mijn vragen al werden beantwoord.’
Na de eerste ontmoeting zijn moeder en dochter samen naar Elèni’s huis gegaan. ‘Mijn moeder wilde graag weten hoe ik woon. Het besef dat ze ineens in mijn huis stond was heel maf. Tegelijkertijd was het een heel gaaf gevoel: dit is mijn moeder, hier hoor ik bij.’
‘We zijn elkaars spiegelbeeld’
Elkaars spiegelbeeld
In de aflevering vertelt Elèni hoe ze als kind al in de spiegel keek, net zo lang tot haar ogen gingen tranen, het beeld vervaagde en ze in haar spiegelbeeld haar biologische moeder zag.
Dat trucje van vroeger blijkt niet ver van de werkelijkheid af te liggen: ‘We zijn totaal elkaars spiegelbeeld.’ Elèni’s familieleden zien daarnaast veel gelijkenissen in karakter. ‘Ze zeiden grappend: dat stoute zit in het DNA, Elèni kan er niks aan doen!’
Bijna dezelfde naam
Elèni kreeg bij haar geboorte de naam Kimberly. ‘Mijn moeder wil me het liefst nog steeds zo noemen, maar dat werkt niet voor mij. Ik voel me echt Elèni. Ze heeft hard moeten oefenen, want ze vindt het maar een moeilijke naam.’
Elèni vond het heel grappig om erachter te komen dat haar moeder officieel Eleanor heet en zichzelf Ellie noemt. ‘We hebben al zoveel gelijkenissen en dan is de naam óók nog bijna hetzelfde!’
‘We hebben hele leuke, lange telefoongesprekken’
Hoe is het contact nu?
Elèni vertelt dat haar biologische moeder heel enthousiast is en goed weet wat ze wil. ‘Ik heb haar gevraagd om me even de tijd te gunnen om een vorm te vinden voor ons contact. Dat vond ze goed, hoewel ze niet zoveel geduld heeft. Maar dat begreep ik wel, want zelf ben ik ook niet de meest geduldige,’ vertelt Elèni lachend.
‘Eerst stuurden we elkaar berichtjes met allerlei vragen. Daarna kwam mijn moeder met het voorstel om een belafspraak te maken. Sindsdien bellen we elke twee weken op zondagavond. Dat zijn echt hele leuke, lange telefoongesprekken.’
Beiden zijn heel blij dat ze elkaar na 54 jaar eindelijk kunnen ontmoeten: ‘Ons contact is heel helend, voor beide kanten. Het is allemaal zo wonderlijk, dankbaarder kan ik niet zijn.'
‘Ons contact is helend’
De aflevering terugkijken
Elèni en Ellie gaan de uitzending waarin ze hun verhaal vertellen samen terugkijken. ‘Ik heb haar beloofd dat ik mijn computer dan op de televisie richt en het voor haar zal vertalen. Superleuk!’
Ben jij ook benieuwd naar de aflevering?