10 april 2022
Palmzondag (c)
Mgr. Herman Woorts
St. Lambertusbasiliek, Hengelo
Lezingen:
Lucas 19, 28-40
Jesaja 50, 4-7
Filippenzen 2, 6-11
Lucas 23, 1-49
Wij allen hebben - als het goed is - ergens een passie voor (of voor gehad); iemand of iets waarvoor je helemaal gaat. Je passie, …je vurige, hartstochtelijke liefde waarvoor je alles wilt geven.
We zien de afgelopen weken de passie van hen die alles geven, voor de verdediging en vrijheid van hun land Oekraïne; de passie ook van allen die vluchtelingen opnemen in hun huis, hun school, parochie of waar ook.
We zagen de afgelopen twee jaren de passie van verpleegkundigen, artsen en van allen die ons door de pandemie van het coronavirus hebben heen geleid.
En - veelal minder zichtbaar - de vaak zware passie van de velen die - jaar in jaar uit - mantelzorger zijn, nogal eens voor degene die niet meer de persoon is op wie ze ooit zo verliefd zijn geworden of wie hun vader, moeder of kind altijd was; die passie kan veel vragen, heel veel.
Vandaag met Palmzondag, broeders en zusters, is de Passieweek van onze Heer Jezus begonnen.
Zijn grootste passie zijn Zijn hemelse vader en dat zijn wij, u en ik, ja, alle mensen.
Daarom is Hij voor ons vanuit de hemel afgedaald en mens geworden, om voor ons alles te geven, Zijn bloedeigen leven, tot op het kruis.
Jezus zegt daarover: “Geen groter liefde kan iemand hebben dan deze, dat hij zijn leven geeft voor zijn vrienden”.
Die vrienden zijn niet alleen degenen van je eigen volk. Jezus toont immers dat Hij in zijn passie zelfs bidt voor zijn beulen. “Vader, vergeef het hun”…
Je moet dat maar kunnen … Daarom geeft Jezus ons de Heilige Geest, om ons daartoe te bezielen en niet in wrok of verbittering met elkaar of anderen te eindigen.
Hij leert ons juist deze Passieweek dat echte liefde offers vraagt. Het offer van Zijn leven is hét teken van Zijn liefde voor God en alle mensen, een liefde die niets anders wil dan verzoening brengen en daardoor waarachtige en blijvende vrede.
Broeders en zusters, u hier en thuis, of waar u ook bent, het is een mooi katholiek gebruik om de palmtakjes vanuit de kerk mee naar huis te nemen of om deze te brengen naar iemand die zelf niet naar de kerk kan komen, en om het palmtakje bijvoorbeeld bij ons kruisbeeld te steken. Daarmee zeggen wij: Heer Jezus, U bent onze Koning.
Moge het tegelijk een bede zijn: Heer, help mij om uw passie te delen; dat uw liefde regeert in mijn hart en in die van alle mensen.
Geef ons uw vrede, U, Koning van de eeuwige vrede, en leidt ons allen naar Uw hemels Koninkrijk.