Tweede Zondag van Pasen (a)

Pastoor Paul Verbeek

Onze Lieve Vrouw van Lourdeskerk, Bergen op Zoom

Lezingen:

Handelingen 2, 42-47

1 Petrus 1, 3-9

Johannes 20, 19-31

Mijn Jezus Barmhartigheid

Deze tekst kom je vaak tegen bij een veldkruis in het Limburgs Landschap. In de Paastijd zijn deze oertekens van ons geloof extra opgepoetst en versierd. Het raakt me als ik zo’n getuigenis van geloof zie. De woorden: ”Mijn Jezus Barmhartigheid” hebben voor mij dezelfde klank als de uitroep van Thomas in het Evangelie: ”Mijn Heer en mijn God”.

Kort en krachtig wordt de band met de Heer beleden. Hier is wel een hele weg voor afgelegd. Thomas moest eerst de wonden aanraken. Ook het veldkruis toont de lijdende Heer aan het kruis.



Hij heeft voor u en mij alle lijden doorstaan. Dat mogen we nooit vergeten. Door de Verrijzenis zijn de wonden niet weggepoetst. Die blijven we altijd zien. Maar ze hebben niet het laatste woord.

Doordat de Heer uit de dood is opgestaan, laat Hij ons iedere keer opstaan als we gevallen zijn.



Hij geeft ons een niet te vatten veerkracht. Hij maakt duidelijk wat Goddelijke Barmhartigheid betekend. Het ergste kwaad wat mensen elkaar aan kunnen doen: elkaar doden en monddood maken, wordt door Gods Barmhartige Liefde overwonnen in de Verrijzenis.

De mens van Pasen krijgt hierdoor een vrijheid,waardoor hij overeind mag komen. Het zorgt voor unieke getuigenissen.



Zo ben ik diep geraakt door bisschop Alvarez Lagos van Matagalpa Nicaragua. Hij komt op voor de vrije geloofsbeleving in zijn land en is opgepakt met een gevangenisstraf van 26 jaar in een beruchte gevangenis. Hij kon vluchten, maar deed het niet. Innerlijk vrij blijft hij getuigenis afleggen van zijn geloof. Hij vestigt de aandacht op de schending van Godsdienstvrijheid in zijn land. Vele priesters en religieuzen zijn het land uitgezet en hebben een staatsburgerschap verloren.



Wat doen wij?

Toen op 24 maart 1980 bisschop Romero werd vermoord tijdens de viering van de Eucharistie ging er een golf van verontwaardiging door de wereld.  We gingen de straat op om terecht onze stem te verheffen. Nu denk ik dat ik voor menigeen een nieuwsbericht breng, omdat u er niet eerder over gehoord heeft. Het lijkt onze wereld niet te raken dat in zoveel landen christenen om hun geloof vervolgd en vermoord worden.



Als we vandaag de Goddelijke Barmhartigheid vieren worden we uitgenodigd om ons hart te laten spreken en doorgeefluik te zijn van Gods Barmhartige Liefde, een liefde die we van Hem ontvangen.

Voor mij betekent dit opkomen voor de mens in nood, dichtbij en veraf.



Als ik kijk naar het veldkruis, zie ik in de Lijdende Heer ook de mens van hier en nu die moet lijden om leerling van de Verrezene  te zijn.

Misschien lijk ik meer op Thomas dan ik zou willen en heb ik tijd nodig om uit te roepen mijn Heer en mijn God, wil ik tekenen zien.

Daarom is het voor mij zo belangrijk om de zichtbare tekens van ons geloof te koesteren, zoals het veldkuis met het opschrift:

Mijn Jezus Barmhartigheid.