3e Zondag van de Advent (a)
St. Joriskerk, Eindhoven
Mgr. Gerard de Korte

Lezingen:
Jesaja 61, 1-2a.10-11
1 Tessalonicenzen 5, 16-24
Johannes 1, 6-8.19-28

Beste broeders en zusters,
Het evangelie van deze zondag neemt ons mee naar de oevers van de Jordaan. Daar ontmoeten wij Johanns de Doper.
Voor de meesten van ons, zo vermoed ik, een wat vreemde man. Hij leeft aan de rand van de bewoonde wereld en eet wat de natuur oplevert. Een hoekige man ook. Moeilijk voor zichzelf. En moeilijk voor zijn tijdgenoten.

Johannes past goed bij deze tijd van Advent. Hij leeft immers met een sterke verwachting. Gods redding is op komst. Een Godsgezant is op komst. In de Bijbel valt dan de titel Messias. Geestdrager. De komende Godsgezant is doortrokken van de Geest van God.

Vandaag spreekt het evangelie over het licht. Goddelijk licht is op komst.
Johannes roept zijn tijdgenoten op zich om te keren. Zich te bekeren. In de Schrift lezen wij dan het woordje metanoia. Dat betekent letterlijk: anders gaan denken. Mensen moeten anders gaan denken en anders gaan handelen. En als teken daarvan biedt Johannes een doopsel aan. Mensen moeten zich wassen om als gereinigde en nieuwe mensen de komende Messias tegemoet te leven.

Het optreden van Johannes vormt een echo van de profeet Jesaja. Ook een echte Adventsmens.
Jesaja schetst de contouren van de komende Godsgezant. Hij brengt goed nieuws aan de armen. Mensen met verdriet en een gebroken hart worden bemoedigd. Mensen die gevangen zijn in onvrijheid worden vrije mensen. De komende Godsgezant zal de mantel van de gerechtigheid dragen.

Wij lezen over de Doper en Jesaja op de derde zondag van Advent. Zondag Gaudete. Zondag verheugt U.
Deze titel verwijst ons naar Paulus. De apostel hoopt in de brief aan de christenen van Filippi dat christenen zich verheugen omdat Christus nabij is.
En hij verwacht dat zij zullen opvallen door vriendelijkheid. Mensen met een blij hart.

Maar ik vermoed dat wij die verwachting van Paulus niet altijd waarmaken. In de wereld van vandaag is het niet vanzelfsprekend om ons te verheugen en een blij hart te hebben.
De verleiding is groot om ons op onszelf te richten. Egocentrisch en egoïstisch. Lauw en onverschillig.
Wij horen over een wereld in nood met een temperatuur die oploopt. Met oorlogen en geruchten van oorlogen. Dan hier en dan daar. Wij horen bijna iedere dag verschrikkelijk nieuws uit Oekraïne. De zinloze strijd gaat maar door. Steden en dorpen worden verwoest en burgers worden gewond en gedood.
Met gevoelens van machteloosheid horen wij over het Heilig Land. Waar Joden en Palestijnen door ontzettend veel dood en verderf elkaar nog meer gaan haten.
Wij hebben zorgen over de Kerk. Het is moeilijk om het geloof aan de nieuwe generaties over te dragen. Er is verdeeldheid en kleinmenselijkheid, ook binnen de grenzen van de geloofsgemeenschap.
En dan zijn er genoeg zorgen dichtbij. De boodschappen zijn duur, huizen ontbreken voor jonge mensen, veel jongeren voelen zich leeg en zonder duidelijk kompas.

Maar deze zondag Gaudete moeten wij niet laten overwoekeren door onze zorgen.
De apostel Paulus vraagt het ons vandaag in de tweede lezing: Weest altijd blij. Wees een mens van gebed en vooral: blust de Geest niet uit.
Zonder de bezieling door Gods Geest dreigt de apathie en de lamlendigheid. Maar dat heeft weinig te maken met ons christelijk geloof.

Over ruim een week vieren wij het Kerstfeest. God laat onze wereld niet aan zijn lot over. God laat ons niet aan ons lot over.
In Christus heeft Hij deze wereld aangeraakt. Wij worden uitgenodigd om de Heer in ons midden te ontvangen. Om Hem in ons eigen bestaan te ontvangen.

In een wereld vol duisternis wil Christus ons met Zijn licht voorgaan. 
Hopelijk gaan wij met die gelovige overtuiging op weg naar Kerst 2023