12e Zondag door het jaar (b)

Kathedrale Basiliek St. Bavo, Haarlem

Mgr. Jan Hendriks



Lezingen:

Job 38, 1.8-11

2 Korintiërs 5, 14-17

Marcus 4, 35-41



“Er stak een hevige storm op”.

De storm die opstak toen Jezus met Zijn leerlingen het meer van Galilea overstak, is een beeld geworden voor alle stormen die in een mensenleven spelen. Dat zijn er vele: ziekte, een overlijden, een scheiding, verraad, je baan verliezen, wat mensen je aandoen, de pandemie, eigenlijk alles wat ons rustig vaarwater zomaar doorkruist en onze plannen overhoop haalt.



De apostelen op dat meer hadden gedacht: we varen rustig naar de overkant. Dat is het beeld wat we voor ogen hebben: we varen rustig in ons levensbootje naar de overkant, daar aan die overzijde wacht de Heer en heet ons welkom in Zijn rijk. Dat is het ideale beeld dat we als gelovigen hebben. Maar de werkelijkheid is anders.



Er stak dus een hevige storm op.

“Meester, raakt het U niet dat wij vergaan?” Dat is wat bij stormen ook in ons kan overheersen: God, laat U mij nu in de steek? Laat het U onverschillig dat ik het zo moeilijk heb? Wordt nu al mijn gebed en vertrouwen beschaamd? Dat is de worsteling die iedere gelovige mens voor de kiezen krijgt, dat is de strijd die ook Jezus moest voeren toen Hij in de Hof van Olijven vlak voor Zijn lijden en kruisdood stond.



We denken bij heiligen misschien aan een zoetelijk beeld op een sokkel, maar daar klopt helemaal niets van!

Deze maand is bijvoorbeeld zuster Maria Laura zalig verklaard. Wat dacht U: een zuster braaf in haar klooster? Nee, zij deed veel jongerenwerk, maar werd in 2000 door een paar jongeren wreed vermoord in een satansritueel; wie had dat kunnen verzinnen?

Ook Carlo Acutis was geen zoetelijke figuur, maar een heel sociale jongen met een passie voor computers - hij bouwde al jong een website over alle wonderen van de Eucharistie. Hij moest worstelen met kanker en stierf vijftien jaar oud aan die tumor.



Nee, heiligen zijn geen zoetelijke figuren, maar mensen die met moed en geloof een stevige strijd hebben gestreden. Zij hebben alleen God niet los gelaten toen het moeilijk was; zij zijn juist meer op Hem gaan bouwen.

Misschien lijkt het leven simpeler als je niet gelooft: er is geen God, je moet het wel alléén doen, maar je kunt zelf je gang gaan; soms slaat het noodlot toe..., maar als je dood gaat hoef je geen verantwoording af te leggen, want dan is er niks en dan is er eigenlijk ook geen goed en kwaad. Er is dan niets buiten het ik dat vergaat.



Als je echter een gelovig mens bent en je kijkt om je heen, dan bewonder je en ervaar je in dankbaarheid de harmonie van de natuur als gave van de Schepper; je kijkt naar binnen, je opent je hart en je merkt dat er méér is, dat je weg geleid wordt, dat je soms iets ingegeven krijgt, dat allerlei dingen die gebeurden toch een betekenis hebben enzovoorts. En je ziet de mensen om je heen, zij zijn een uitnodiging tot naastenliefde.

Zo wordt geloof een weg naar gemeenschap en verbondenheid.



“Meester, raakt het U niet dat wij vergaan”, dat is het verwijt dat de leerlingen maken: Jezus laat ons in de steek. Een heel herkenbare ervaring: God laat niets van zich horen. Hij is als een kennis die een blokje omloopt op het moment dat hij je aan ziet komen als je in de problemen zit.



Raakt het Hem niet? Jezus’ antwoord is: “Waarom ben je zo bang? Hoe is het mogelijk dat je nog geen geloof bezit?“ Hoe is het mogelijk: ze hadden immers al zoveel tekenen en wonderen van Jezus meegemaakt. Hoe kun je dan nog niet geloven? Ja, dat kan, een mens heeft ook een vrije wil...



Dat is ook tot ons allemaal gezegd: Hou vast aan je mooie en goede ervaringen. Tel je zegeningen, vergeet de cadeautjes niet, dat zijn Gods knipoogjes. Het kan stormen op die levenszee, maar bewaar in je hart het vertrouwen dat is opgebouwd door alle positieve ervaringen en misschien ook doorheen lijden en pijn: heb vertrouwen in Gods aanwezigheid en werkzaamheid, heb vertrouwen dat Hij er is en zorg voor je draagt.



Het kan flink stormen, dan vragen we: “Waarom?”

Die vragen blijven. God is ergens ook altijd onbegrijpelijk, een mysterie; maar God is altijd groter. Al heb je je strijd, leef met de liefde van Christus.