6 april 2025
5e Zondag van de 40-dagentijd
H. Johannes de Doperkerk te Mijdrecht.
Pastoor Ronald den Hartog
Lezingen:
Jesaja 43, 16-21
Filippenzen 3, 8-14
Johannes 8, 1-11
Beste mede-gelovigen,
Niemand is zonder fouten, maar het is vaak makkelijk om elkaar te veroordelen. We leven in een tijd van cancelcultuur, waarin het niet veel moeite kost om iemand te veroordelen. Iemand maakt een fout, en de oordelen stromen binnen, of het nu in de sport, de politiek of de kerk is. In talkshows wordt er graag gesproken over dit soort kwesties.
Wat hebben we vandaag echter gehoord?
"Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen." Dit spreekwoord, dat zijn oorsprong vindt in het Evangelie van vandaag, wordt vaak gebruikt om iemand een spiegel voor te houden als diegene iets of iemand veroordeelt. We worden uitgenodigd eerst naar ons eigen gedrag te kijken, voordat we naar anderen wijzen.
Vandaag vieren we in de kerk de vijfde zondag van de 40-dagentijd. Dit is een tijd van voorbereiding op het Paasmysterie, waarin we samen met Jezus naar Jeruzalem trekken. We beginnen in de woestijn, waar Jezus door de duivel op de proef wordt gesteld, maar standhoudt. Via de berg Tabor, waar Hij van gedaante verandert en met Mozes en Elia in gesprek is, zijn we nu in het Evangelie aangekomen in Jeruzalem.
Jezus geeft onderricht in de tempel, en de Schriftgeleerden en Farizeeën brengen een vrouw bij Hem die op overspel is betrapt, met de vraag of Jezus zich als rechter wil uitspreken. Ze willen Hem niet echt horen, maar proberen Hem op de proef te stellen. Volgens de wet van Mozes moet de vrouw gestenigd worden. Wat zal Jezus doen?
Jezus antwoordt niet direct, maar schrijft iets in het zand en zegt: "Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen." Vervolgens schrijft Hij opnieuw in het zand.
Wat is de boodschap in dit Evangelie?
Dit verhaal laat ons niet alleen zien hoe Jezus omgaat met de zonden van mensen, maar vooral hoe Hij Gods genade en barmhartigheid toont.
Jezus veroordeelt de vrouw niet. Hij kijkt niet naar haar fouten, maar naar de vrouw zelf, naar haar waardigheid. Hij ziet wie zij werkelijk is, achter haar daden.
Hij houdt de Farizeeën en Schriftgeleerden een spiegel voor. De wet mag alleen uitgevoerd worden door iemand die zelf zonder zonde is. Wanneer ze dat horen, druipen ze af, want niemand voldoet aan die eis.
Jezus stelt de vrouw gerust. Hij vergeeft haar, geeft haar het leven en haar waardigheid terug. Ze krijgt een nieuwe kans, een nieuw begin. Leven in plaats van de dood.
Dit is ook de boodschap in de eerste lezing, waarin Jesaja tijdens de uittocht uit Babylon spreekt over een nieuw begin: "Ik onderneem iets nieuws, het begin is er al: ziet ge het niet?"
Wat betekenen deze woorden voor ons eigen leven?
Hoe gaan wij zelf om met wetten en regels, met oordelen en veroordelen, maar vooral met vergeving en barmhartigheid?
Jezus toont ons hoe we ook in deze tijd op een christelijke manier met fouten kunnen omgaan.
Kunnen wij Hem hierin navolgen? Kunnen wij ook mild en barmhartig zijn?
In dit jubeljaar mogen we extra stilstaan bij de liefde en genade van God. Als pelgrims van hoop mogen we ons laten verzoenen met God en met onze naasten.
Moge de Geest van liefde, vriendelijkheid en geduld ons hierin altijd leiden.
