Verkondiging door pastoor Paul Verbeek tijdens de eucharistieviering op de 2e Zondag van de Advent.
Gertrudiskerk te Bergen op Zoom.
Lezingen:
Jesaja 11, 1-10
Romeinen 15, 4-9
Matteüs 3, 1-12
Mensen wachten vol hoop ergens achter de horizon
Lieve mensen
Woorden van een lied wat vaak door jongerenkoren gezongen werd in de jaren 70 vorige eeuw. Het zingt nog steeds gemakkelijk. Geven deze woorden een duiding aan de diepe betekenis van de Advent?
Advent is immers een periode van hoopvol uitzien naar, wachten en verwachten. Hierbij kunnen we ons vasthouden aan een droombeeld zoals de profeet van de Advent Jesaja het ons geeft vandaag in de eerste lezing. Hij wacht vol hoop op een redder. Deze is nu nog achter de horizon verborgen. Hij zal zijn als een nieuwe twijg uit de stronk van Jesse. Als hij komt is er op de wereld vrede. De meest onverzoenbare partijen kunnen in harmonie samen leven. Dat maakt hij in rijke beelden duidelijk zoals de leeuw die stro zal eten met het vee en het kleine kind dat zijn hand uitstrekt in het nest van de adder.
Mensen wacht vol hoop op dit moment. Wat een droom als onverzoenbare partijen dit jaar met kerstmis vrede kunnen en willen sluiten. We denken aan de oorlogsgebieden, die al zoveel slachtoffers hebben gemaakt in Oost- Europa, het Midden -Oosten en Afrika. De droom van Jesaja kan de mensen daar de veerkracht geven om vol te houden. Mensen wachten vol hoop ergens achter de horizon.
Paulus maakt ons via zijn brief aan de Romeinen duidelijk dat hoopvol wachten niet een passief gebeuren is. Het vraagt om onze inzet. Een stap naar vrede in onze kleine en grote wereld begint met elkaar te aanvaarden als leden van een gemeenschap. Het gaat dus om het zoeken naar verbinding en verbondenheid. Tegenwoordig voelen zoveel mensen zich los van alles en iedereen. Ze hebben nood aan mensen die binden en verbinden. Het zit hem vaak in kleine dingen.
Kunt u geduldig, ja zelfs hoopvol wachten bij een zebra als een senior met een rollator oversteekt of wordt u onrustig en geïrriteerd? U heeft zoals gewoonlijk haast en dit duurt te lang. Het kan u ook de gedachte geven: Ik hoop dat ik op die leeftijd zo mobiel kan zijn als deze man of vrouw achter de rollator. Dan wacht je op een andere manier bij deze zebra.
Mensen wachten vol hoop.
Voor het hoopvol wachten op de verlosser hebben we wegbereiders nodig zoals Johannes. Ze schudden ons wakker als we ingedommeld zijn. Ze brengen ons op de goede weg als we van het pad afgeraakt zijn. Dit hoort fundamenteel bij de Advent.
Het is een periode van inkeer en ommekeer als dat nodig is. Daar waar we een gesloten houding hebben, breekt Johannes ons open. De Verlosser, die komt is er voor alle mensen. Hij komt dichterbij daar waar we openstaan voor elkaar. Hij komt aan het licht als we kunnen delen met elkaar en niet alleen bekommert zijn op ons eigen geluk.
Maria maakt ons dat duidelijk. Na de boodschap van de engel gaat ze haar nicht Elisabeth bezoeken om haar te helpen en te delen in de vreugde van de blijde verwachting.
Mensen wachten vol hoop
Willen we als pelgrims van hoop samen deze Advent beleven?
Amen
