Verkondiging 9 februari 2025
Pastoor Paul Verbeek
Gertrudiskerk te Bergen op Zoom
Lezingen:
Job 38, 1.8-11
2 Korintiërs 5, 14-17
Marcus 4, 35-41
Durven we met Jezus naar het diepe te gaan?
Dat is voor mij de grote vraag. Nu we vandaag, zoals de eerste leerlingen van Jezus, van Hem de opdracht krijgen om naar het diepe te varen. Dat was een radicale vraag en niet zonder gevaar. Het volk van Israël was een nomadenvolk en geen zeevarend volk zoals wij Nederlanders. Ze hadden schrik voor diep water.
Het doet me denken aan een jongen die wekenlang zwemles kreeg met een groep, wanneer ik met vrienden aan het banenzwemmen was. Angstig sprong hij het diepe in en zorgde dat hij zo dicht mogelijk bij de kant bleef. Op een gegeven moment had het geduld van de badmeester resultaat. Hij had zijn angst overwonnen. Als een badmeester zoveel geduld kan hebben met zijn leerling, dan zeker Jezus met ons.
De Heer vraagt ons om onze diep watervrees te overwinnen. Hij vraagt om geen angst te hebben voor het onbekende. Voor zijn Blijde Boodschap heeft hij ons nodig net zoals de leerlingen van het eerste uur. Hij maakte gebruik van hun boot om de mensen vanaf het water toe te spreken. Hij spreekt dus een taal die het kwade kan overwinnen. Het kwaad ligt onder zijn voeten en wordt door Hem overwonnen.
Durven wij zoals de eerste leerlingen met Jezus op avontuur te gaan? Wat houdt ons tegen? Wat maakt ons bang?
Durven we tegen een nieuwe parochiaan te zeggen: zal ik je even wegwijs maken? Of als je vragen hebt, dan weet je me te vinden?
Hoe gaan we om met onze dakloze medemens? Doen we mee met de acties vanuit onze parochie en laten we het hierbij? Durven we ze aan te spreken op straat? Dat is weer een stap verder.
Zoeken we contact met de mensen uit Oekraïne die bij ons wonen? Ondernemen we met hen een activiteit?
Hoe laten we onze jongeren voelen, dat ze bij ons horen en meer dan welkom zijn?
Wat doen we als ze vragen om muziek die meer bij hen past dan we gewend zijn?
Met al deze voorbeelden heb ik het gevoel dat we door Jezus naar het diepe gebracht worden. We zijn het niet gewend. Het kan ons onzeker maken en dat voelt niet fijn ……
Maar Jezus nodigt ons hiertoe uit ……
Als we als eerste stap onze angst delen met elkaar en dan de vraag stellen hoe die te overwinnen. Dan zijn we zoals de jonge zwemmer die niet meer naar de kant wil, maar midden in de baan gaat zwemmen. Wat een kick zal dat geven.
Franciscus van Assisi heeft deze ervaring gehad toen hij een melaatse ontmoette. Eerst gaf hij zijn paard de sporen. Toen keerde hij om en gaf de melaatse een kus. Zijn hele leven werd er door veranderd. In het gelaat van de melaatse zag hij het gelaat van God.
Als we deze stappen in het onbekende durven zetten gaan we de missionaire weg en maken we nieuwe mensen tot leerlingen van de Heer.
Sterker nog we worden zelf nieuwe leerlingen.
Wat een avontuur om met de Heer naar het diepe te varen.
