‘Ben je nog weggeweest?’ De meeste gestelde vraag van de zomer. ‘Zeker, maar niet naar een ver buitenland.’ Richting spannend binnenland, mompelde ik vervolgens binnensmonds. Oneindige verten bezocht. Via binnenweggetjes gingen werelden voor me open. 

’s Nachts belandde ik verrukkelijk in m’n eigen bed, terwijl regelmatig een egel binnen kuierde om brokjes uit de kattenruif te eten. Overdag liep ik door adembenemend mooie landschappen met steeds diezelfde tekst op de wandelbordjes: ‘Niets beschadigen of verontrusten.’ 

Dat zou een mooie boodschap aan het begin van ons levenspad zijn: ‘Welkom, geniet volop, maar doe het liefdevol. Beschadig of verontrust niets’. Gaandeweg leer je die richtingaanwijzer steeds beter verstaan. 

Liefdevol leven betekent authentiek durven zijn door je eigen pad te ontdekken. Het vraagt enige moed om geen massatoerist maar een pelgrim te worden. Je zult de gebaande weg af moeten. Het is een opwindend avontuur om medeschepper te worden van dat ene unieke wezen dat jij bent. Ook na de zomerstop. 

Ik ben alweer op weg naar kantoor en loop een altijd vrolijke, inmiddels bejaarde DJ tegen het lijf: ‘Jij en ik hebben ons hele leven toch alleen maar vakantiewerk gedaan!’ roept hij. Inderdaad. Ook op kantoor vang ik meteen een vrolijke conversatie op: ‘Wie is van een vierling bevallen??’ ‘Nee, van de vliering gevallen!’ 

Ook hier is het leven zo speels, ik hoef niet op vakantie.