Ex-psychiater Bram Bakker: 'Eenzaamheid is de rode draad in mijn leven'

Bram Bakker spreekt met Annemiek Schrijver over zijn spraakmakende opinies, de eenzaamheid die altijd op de loer ligt én over de kracht van kwetsbaarheid.

 

Ex-psychiater Bram Bakker stond jarenlang bekend om zijn spraakmakende opinies. Hij bekritiseerde de vele protocollen en richtlijnen in de psychiatrie, die wat hem betreft niet bijdroegen aan de kwaliteit van de zorg. Hierdoor voelde hij zich vaak een eenling in zijn vak. Nu hij psychiater af is kan hij helemaal zichzelf zijn- maar dat ging niet zonder slag of stoot.

Eenzaamheid ligt in Bram Bakkers leven altijd op de loer. Toen hij in korte tijd vijf goede vrienden verloor, besloot hij in zijn eentje naar hun uitvaarten te gaan. Steeds weer ging hij kapot van verdriet, zonder dit te tonen aan zijn toenmalige partner. De relatie eindigde in een scheiding, waarna hij negen maanden thuis zat door een onverklaarbare afwijking aan zijn cerebellum. Hij gebruikte de tijd om te reflecteren op zijn jeugd én op zijn toekomst. 

Bram Bakker & Annemiek Schrijver
Bram Bakker & Annemiek Schrijver

Het gaat nu beter dan ooit met Bram Bakker. Hij heeft omarmt dat -hoe cliché dat volgens hem ook is- kwetsbaarheid kracht is. Om dit inzicht in de praktijk te brengen zingt hij een stuk van zijn inspiratietekst: ‘De Wedstrijd’ van Bram Vermeulen, dat hij liefdevol zijn lijflied noemt.

Kijk hier deze aflevering

De inspiratietekst van Bram Bakker

Het jongetje zit boven op het duin

Het is wel honderd meter hoog

Zo hoog zat werkelijk nog niemand

En hij ziet Engeland

Kijk hem zijn best doen op zijn fiets

Hij gaat zo hard

Dat je n'm bijna niet ziet

Wedden dat hij de honderd haalt

Voor hem is dat niets

Het is een wedstrijd

Het is een wedstrijd

Het is een wedstrijd

Die je niet winnen kan

Het is een wedstrijd

Het is een wedstrijd

Het is een wedstrijd

Die je niet winnen kan

Zie je die kringen daar in 't water

Verreweg het verst van iedereen

Zeker honderd meter ver

En met de zwaarste steen

Tien keer achter elkaar kan hij het al

Deze jongen kan alles met een bal

Zeker weten dat-ie tot de honderd komt

Die bal komt nooit meer op de grond

Kijk maar, kijk maar, kijk maar

Het is een wedstrijd

Het is een wedstrijd

Het is een wedstrijd

Die je niet winnen kan

Het is een wedstrijd

Het is een wedstrijd

Het is een wedstrijd

Die niemand winnen kan

Pappa, kijk dan

Pappa, kijk dan

Pappa, kijk dan naar mij

Pappa, kijk dan

Pappa, kijk dan

Pappa, kijk dan naar mij

- De wedstrijd, Bram Vermeulen