24-06-2020
Bij opmerkelijke gebeurtenissen zie je vaak pas achteraf hoe daar geschiedenis werd geschreven. Daar moest ik aan denken toen ik hoorde dat Aad van den Heuvel was gestorven. 

COLUMN - LEO FIJEN

Mijn gedachten gingen terug naar het eind van de jaren tachtig in de vorige eeuw. Ik was nog maar net in dienst van de KRO en RKK toen we in het televisiegebouw aan de Emmastraat bij elkaar werden geroepen door de toenmalige directeur televisie, Gerard Hulshof.

Hij vertelde dat de wegen van KRO en Joop van den Ende uit elkaar gingen en legde daar ook de consequenties van uit: alle kijkcijferkanonnen waren met één klap verdwenen. Gerard Hulshof keek ons allemaal aan en deed ook een beroep op ons: of we met nieuwe ideeën voor succesvolle en herkenbare programmering wilden komen. Toen vroeg Aad van den Heuvel het woord en vertelde dat de rechten van een BBC-programma That’s life in handen van de KRO waren gebleven. En hij maakte toen ook duidelijk dat hij met de getalenteerde Gabriël Maassen naar Londen zou gaan om met de makers van dat Engelse format te praten. 

Het was een mededeling waarvan niemand de consequenties kon overzien. Want in datzelfde jaar werd het KRO-programma Ook dat nog geboren, met Aad van den Heuvel als eminente eindredacteur en centrale presentator. Hij, die gedreven en ambachtelijke journalist, was het geweten van dat programma dat korte tijd later De Televizierring won. Maar belangrijker dan die winst was misschien wel dat deze grijze eminentie de KRO meer dan een decennium het succes en de herkenbaarheid terug gaf. Want door Ook dat nog was een sprankelende zondagavond geboren, met later Netwerk, Toen was geluk heel gewoon, Morse en Kruispunt. 

Met dit levensbeschouwelijke programma mochten we meeliften op het succes van de KRO en deelden we het Actualiteitencentrum op het Mediapark in Hilversum. Dat centrum was op zondag van de KRO, met programma’s die live of semi-live waren en die miljoenen kijkers in Nederland een venster op het leven gaven, gemaakt door journalisten. 
En in het middelpunt stond Aad van den Heuvel die altijd zichzelf bleef, na zijn opnames een sigaretje bij Kruispunt kwam roken en ons altijd bij de journalistieke les hield. Dank je wel Aad, rust zacht.