Jotika Hermsen werd geboren als Jo in een boerengezin in het oosten van ons land. Ze voelde zich zo thuis bij de nonnen op haar middelbare school, dat het verlangen om in te treden in het klooster groeide. 

Het kloosterleven voelde als haar roeping, maar toch bad ze voor haar intreden vaak of ze niet hoefde te gaan. 'Het is eigenaardig', vertelt ze aan Annemiek Schrijver, 'ik wilde wel, maar durfde er niet aan toe te geven.' 

Een nieuwe weg

Maar liefst 24 jaar was ze Franciscaans zuster, maar het kloosterleven vervulde haar steeds minder. Ze besloot uit te treden en elders op zoek te gaan naar God. Tijdens één van haar vele reizen ontmoette ze per toeval de Thaise monnik Mettehavari, die haar op het boeddhistische pad zette. Van hem leerde ze dat je geen boeddhist hoeft te zijn om te mediteren. 

Naar binnen keren

Het boeddhisme voelde als thuiskomen voor haar en ze werd Jotika, wat 'rijk in alles' betekent. Ze nam het spiritueel centrum van de monnik over en heeft er zeventien jaar als boeddhistisch leraar gewerkt.

'Meditatie is het naar binnen gaan, zien wat er gebeurt, welke verlangens er bijvoorbeeld zijn, maar het heeft geen zin om die te volgen. Je wordt ongelukkig van het najagen van verlangens, want verlangen heeft nooit genoeg. Het wil altijd meer. Als je dit met opmerkzaamheid bekijkt, dan wordt het verlangen steeds minder. De oorzaak van het lijden is begeerte. Dat inzicht moet groeien en dat heb ik door mediteren geleerd.'

Een vredig leven

Innerlijke vrede is een groot thema voor Jotika Hermsen. 'Door meditatie kan ik dingen nu loslaten, laten gaan. Dat is voor een vredig leven een voorwaarde.' En die boodschap geeft ze op hoge leeftijd en ondanks een broze gezondheid nog dagelijks door als meditatieleraar. 

De verwondering met Jotika Hermsen is te zien op zondag 6 oktober om 08.25 uur bij KRO-NCRV op NPO2.