Al vanaf haar 18e staat Sara Kroos op het toneel en maakt ze succesvolle voorstellingen. Professioneel gaat het haar voor de wind, maar privé allesbehalve. 

Ze worstelt met de gevolgen van seksueel misbruik uit haar jeugd en op een dag kan ze letterlijk niet meer op haar benen staan. Ze wordt opgenomen in een kliniek, maar daar wordt ze opnieuw misbruikt door een zorgverlener. 

Terugkeren in het leven

Ze is nu voorzichtig op haar weg terug. Aan Annemiek Schrijver vertelt ze: 'Ik ben stapje voor stapje aan het herintreden in het leven. Het zoeken naar een werkelijke connectie met de ander is niet zo gemakkelijk in een maatschappij waarin alles goed moet gaan, waarin alles gefikst wordt.' 

Humor als reddingsboei

Humor blijft voor haar een manier om iets aan de orde te stellen wat anders te zwaar zou zijn, zoals de schaamte die slachtoffers van misbruik vaak ervaren. Maar ze kaart er ook de meedogenloosheid van onze maatschappij mee aan. 

'Onze maatschappij is ingericht op snelheid, op het fiksen van dingen. Maar er is een deel dat zegt: "Ik wil daar niet meer bij horen, ik kan dat niet meer bijbenen." Persoonlijk past die verharding ook niet meer bij mij. Ik hou daarmee een ander van mij af en daarmee alles wat prachtig is in het leven.'

'Ben je alweer de oude?'

Sara benadert het leven nu met een zachte blik. 'Er is moed voor nodig om zacht te zijn, om zachtheid en openheid te houden in het contact met de ander. Anderen denken bij moed wellicht aan lef of het tonen van ballen, maar voor mij zit de echte moed juist niet in het niet bewapenen, in het verharden. 

'Je merkt het ook in ons taalgebruik. Hoe gaat het met je? Ben je alweer de oude? Heb je het een plekje gegeven? Onze taal is gericht op dat het goedkomt, wie ziek is moet beter worden. Maar ik word nooit meer de oude. Er is moed voor nodig om te denken dat niet alles goed komt.'

De verwondering met Sara Kroos is te zien op zondag 15 december om 08.25 uur bij KRO-NCRV op NPO 2.