15-04-2020
Het blijft een vreemd verschijnsel: paus Franciscus, die een algemene audiëntie geeft zonder de reële aanwezigheid van pelgrims. Vanochtend hervatte hij in de Bibliotheek van het Apostolisch Paleis zijn catechesereeks over de Zaligsprekingen. Een videoregistratie van deze virtuele audiëntie werd rechtstreeks uitgezonden door de Vaticaanse media. 

De Plaatsbekleder van Christus behandelde vandaag de zevende zaligspreking: ‘Zalig die vrede brengen, want zij zullen kinderen van God genoemd worden’ (Mt 5,9). Hij onderscheidde twee vormen van vrede. De eerste is bedoeld met het Bijbelse begrip Shalom, dat duidt op een overvloedig en bloeiend leven. De tweede is de moderne notie van innerlijke sereniteit, van “rust, harmonie, innerlijk evenwicht”. 

Deze tweede betekenis is volgens de paus onvolledig en kan niet worden verabsoluteerd, want in het leven kan rusteloosheid een belangrijk moment van groei zijn: “Vaak is het de Heer zelf die rusteloosheid in ons zaait om naar Hem toe te gaan, om Hem te vinden.” Innerlijke rust kan ook hetzelfde zijn als een “gedomesticeerd bewustzijn”, dat geen “ware spirituele verlossing” is. “Vaak moet de Heer een teken van tegenspraak zijn, dat onze valse zekerheden aan het wankelen brengt, om ons naar de verlossing te leiden”, aldus Franciscus.

De paus wijst erop dat de vrede die Jezus is komen brengen een andere is dan die van de wereld. De geschiedenis getuigt van “van vredesverdragen die worden geschonden door opeenvolgende oorlogen, of door de metamorfose van diezelfde oorlogen in andere manieren of op andere plaatsen”. In het kader van een globalisering, die voornamelijk uit economische of financiële belangen bestaat, is de vrede van sommigen de oorlog van anderen. “En dat is niet de vrede van Christus!”

De vrede van Christus doet vijandschappen teniet en brengt verzoening teweeg. Jezus bracht vrede door zijn leven te geven aan het kruis.

“De zevende zaligheid is de meest actieve, expliciet werkende”, merkte de paus op. “Liefde is van nature creatief − liefde is altijd creatief − en streeft naar verzoening tegen elke prijs. Kinderen van God worden degenen genoemd die de kunst van de vrede hebben geleerd en die deze kunst in praktijk brengen. Zij weten dat er geen verzoening is zonder de gave van het leven en dat er altijd naar vrede moet worden gestreefd. Altijd en overal: vergeet dit niet! Het moet op deze manier worden gezocht. Dit is geen autonoom werk dat voortkomt uit eigen kunnen, het is een manifestatie van de genade die we ontvangen hebben van Christus, die onze vrede is, die ons tot kinderen van God heeft gemaakt.”

“De ware shalom en het ware innerlijke evenwicht vloeien voort uit de vrede van Christus, die vanaf het kruis komt en een nieuwe mensheid voortbrengt, geïncarneerd in een oneindig aantal heiligen. Zij waren inventief en creatief, en bedachten steeds weer nieuwe manieren van liefhebben. De heiligen, die vrede opbouwen. Dit leven als kinderen van God, die door het bloed van Christus hun broeders en zusters zoeken en vinden, is echt geluk. Gezegend zijn zij die deze kant op gaan”, besloot Franciscus zijn catechese. Daarna volgde de begroetingen in acht talen, uitgesproken door verschillende priesters. De audiëntie werd afgesloten met de pontificale zegen.