Na 25 jaar huwelijk met een man vertellen dat je lesbisch bent. Linda (56) deed het. Inmiddels is ze 6 jaar gelukkig getrouwd met een vrouw, maar dat ging niet vanzelf: ‘Ik kom uit een zwaar gereformeerd gezin, mijn vader was dominee. Kom daar maar eens bij 'uit de kast.'’ Toch lukte het Linda, met steun van een belangrijke bondgenoot: haar dochter.
Dochter
Linda: ‘Ik wandelde met mijn dochter door het bos, toen ze zei: ‘Mama, waarom ga je niet van papa scheiden? Zoek een leuke vrouw en word eindelijk gelukkig.’’ De vraag van haar dochter gaf Linda het laatste zetje. ‘Ik had twee jaar eerder een hersenbloeding gehad en in die periode trok mijn leven aan me voorbij,’ vertelt ze. ‘De vraag van mijn dochter was de druppel om te besluiten: ik ga voor mezelf kiezen.’
'Een aanstoot voor de gemeenschap'
In het tv-programma Ouders uit de kast was te zien hoe de rest van Linda’s familie en vrienden reageerden op haar coming out. Niet iedereen was zo aanmoedigend als Linda’s dochter, vertelt ze: ‘In mijn christelijke omgeving ben ik veel afgewezen. Ik vermoed dat ik daardoor ook mijn baan ben verloren.’
Nadat bekend werd dat Linda lesbisch is, sloeg de sfeer op haar werk om. ‘Opeens kon ik niets meer goed doen en werd mijn contract zonder opgaaf van reden niet verlengd.’ Ook in de kerk voelde Linda zich niet langer welkom. ‘Ik mocht nog wel langskomen, maar niet te veel in het vizier lopen. Dan zou ik ‘een aanstoot voor de gemeenschap’ zijn.’
Gekozen familie
Linda verhuisde naar Apeldoorn en vond daar nieuwe vrienden. ‘Toen ik met mijn vrouw ging samenwonen kwam ik in zo’n warme wereld terecht,’ vertelt ze. ‘Ik werd meteen geaccepteerd en opgenomen in de vriendenkring.’ Ze begint te stralen als ze over haar vrienden vertelt. ‘Ik noem het wel eens mijn eigen gekozen familie. Mijn nieuwe broertjes en zusjes. Zo voelt het echt.’
‘Mijn vrienden zijn begripvol en hebben veel humor. Ik weet ook zeker dat er geen dingen doorverteld worden. Daardoor voel ik me enorm gesteund. Als ik deze groep niet had, was ik er heel anders aan toe geweest.’ Inmiddels heeft Linda ook een nieuwe kerk gevonden: ‘De dominee is een vrouw die ook getrouwd is met een vrouw. Ik voel me daar welkom.’
Missie
De steun die Linda van haar bondgenoten kreeg, geeft ze nu door aan anderen. ‘Sinds een paar jaar geef ik voorlichting op een middelbare school. Daar zitten jongeren die niet 'uit de kast' durven te komen, uit angst om alles kwijt te raken.’
Door haar eigen verhaal te delen, wil Linda laten zien dat die angst niet altijd gegrond is. ‘Ik was ook bang dat ik iedereen zou verliezen, terwijl dat helemaal niet hoeft,’ vertelt ze. ‘Later heb ik gehoord dat er na mijn les een meisje bij de leraar 'uit de kast' is gekomen. Mijn missie is geslaagd als iemand zich veilig genoeg voelt om dat te doen.’
'Mijn missie is geslaagd als iemand zich veilig genoeg voelt om uit de kast te komen'
Fase
Het is niet moeilijk om een fijne bondgenoot te zijn, legt Linda uit. Het begint met luisteren en accepteren. Zeg vooral niet dat het ‘een fase’ is, benadrukt ze: ‘Toen een familielid na mijn scheiding voor het eerst langskwam in mijn nieuwe huis zei hij: ‘Nou, als het over is dan zie ik je wel weer.’ Alsof het een griepje is dat na drie dagen voorbij is.’
Ook belangrijk: blijf contact zoeken met iemand. ‘Het is enorm kwetsbaar om iemand in vertrouwen te nemen. Als je dan niets meer van diegene hoort, is dat pijnlijk. Alsof iemand niks meer met je te maken wil hebben.’ Zo’n gesprek hoeft helemaal niet zwaar te zijn: ‘Als mijn dochter zegt dat ze verliefd is op een jongen, dan praten we daar op dezelfde manier over als wanneer mijn dochter verliefd is op een meisje.’
Linda is dankbaar voor de steun van haar vrienden. ‘Iedereen kon zien dat ik vroeger niet gelukkig was. Nu ben ik dat wel. Ik ben in een wereld terecht gekomen met heel veel homo’s en lesbo’s. En dat is best een heel leuk wereldje.’