Als sinds het jaar 565 is het eiland Iona een plek van spiritualiteit, inkeer en stilte. Ook nu is er een oecumenische gemeenschap gevestigd, waar mensen van over de hele wereld naartoe komen en (tijdelijk) wonen. En er is veel muziek: predikant John Bell schrijft liederen die ook in Nederlandse kerken gezongen worden. 

Stef kijkt ernaar uit om door deze plek geïnspireerd te worden: “Hier is een vreemde stilte. Ik laat hier de wereld en alle discussies in Nederland achter en kom in een soort tijdloosheid terecht. Het is zo goed om weg van alles te zijn, want daardoor kunnen we alles pas echt zien.” 

De stilte en de omgeving missen hun uitwerking niet. Stef vertelt: “Ik droomde over mijn moeder. Zij voelde zich vroeger schuldig dat ze te weinig thuis was, dat ze te veel werkte. Voor haar dood heeft ze dat herhaald, maar ik vond het niet nodig dat ze zich schuldig voelde. Toch had ook ik in mijn droom het idee dat ik veel te veel bezig was met muziek. Ik denk dat ik dat gesprek met mijn moeder opnieuw moet voeren, maar dan met mezelf. Zodat ik kan zeggen: ‘Het is oké.’”

Muziek is de rode draad tijdens zijn verblijf op het eiland. “Als je kinderen geboren worden, word je een schakeltje in een grote ketting. En dat is troostrijk. Het eindigt nooit. We zijn een blaadje aan de boom. Dat sterft, maar de boom gaat door. Muziek is ook niet eindig. Dat is ook de troost van muziek.”

Petrus in het land – Inspiratie op Iona met Stef Bos wordt uitgezonden op zaterdag 27 mei om 17.10 uur op NPO 2. 

Vorig week was het eerste deel van het tweeluik te zien, met zangeres Lakshmi