Baarn (ANP), 21 april 2025 – Paus Franciscus had een groot hart voor de zwakkeren in de samenleving. “Dat liet hij steeds weer blijken in zijn teksten en door de bezoeken die hij bracht aan groepen gemarginaliseerden. Ook benadrukte hij de beschermwaardigheid van het leven, van het begin tot het einde”, zegt kardinaal Wim Eijk over de op paasmaandag overleden kerkvorst.
Hij was “een paus van de bemoediging”, aldus Eijk, verwijzend naar twee ontmoetingen die de Nederlandse bisschoppen in 2013 en in 2022 met Franciscus hadden. “Zoals vaker legde hij bij die gelegenheid de voorbereide toespraak terzijde en ging echt in dialoog met ons. Hij deed beide keren de krachtige oproep om vol te houden en de moed niet op te geven. Niet omkijken in nostalgie, maar de blik richten op de toekomst. Die boodschap gaf hij ons en daarmee alle katholieken van Nederland mee”, vertelt de kardinaal, die aartsbisschop van Utrecht is.
Ook bisschop Hans van den Hende van Rotterdam, daarnaast ook voorzitter van de Nederlandse Bisschoppenconferentie, benoemt hoe Franciscus opkwam voor de armen en opriep om zorgvuldig om te gaan met de wereld. “De vreugde van het evangelie waarover de paus meermaals sprak, bracht hem eveneens tot het thema van het Heilig Jaar 2025: pelgrims van hoop. In het voetspoor van zijn directe voorgangers heeft paus Franciscus als pelgrim van hoop veel gereisd om met de vreugde van het evangelie veel mensen te ontmoeten en in dialoog te treden”, memoreert Van den Hende.
Paus Franciscus maakte zijn “bijzondere naamkeuze”, die verwees naar de middeleeuwse Franciscus van Assisi, tijdens zijn ambtsperiode waar, meent bisschop Gerard de Korte. Want de paus kwam voortdurend “op voor de armen, de vluchtelingen en de schepping als Gods eigendom”, zag de bisschop van bisdom Den Bosch.
Bij zijn aantreden kende De Korte de Argentijnse Franciscus niet, maar zag hem tijdens zijn pontificaat voor mensen van zowel binnen als buiten de kerk als “een van de weinige morele leiders van dit moment”. Dat gold niet alleen op sociaal vlak, maar “ook als hij opkwam voor het ongeboren leven, de trouw binnen het huwelijk en de zorg voor de ouderen”. Zijn ervaringen uit Zuid-Amerika droegen daar volgens De Korte aan bij door “de scherpe sociale tegenstellingen in de meeste landen daar”.