De zalige Chiara Badano (1971-1990) was een Italiaans lid van de Focolare-beweging, die op haar sterfbed blijk gaf van een groot geloof in Jezus Christus.

Chiara Badano werd geboren op 29 oktober 1971 in Sassello, een klein dorpje in de Italiaanse provincie Savona (regio Ligurië, Noord-Italië). Haar vader was vrachtwagenchauffeur en haar moeder werkte in een koekjesfabriek. Chiara ging naar de kleuterschool en de basisschool in Sassello, deed aan sport en leerde piano spelen. Chiara werd op haar negende lid van Focolare, een katholieke lekengemeenschap gesticht door Chiara Lubich. Toen ze veertien was, verhuisde het gezin naar de stad Savona.

Chiara’s schoolprestaties op de middelbare school waren matig. In Het eerste jaar bleef ze zitten. Ze werd op school vaak geplaagd om haar sterke christelijk geloof. Verder genoot ze van de normale tienerbezigheden zoals luisteren naar popmuziek, dansen en zingen. Ze was ook een fervent tennisser en hield van wandelen en zwemmen.

In de zomer van 1988, toen ze zestien jaar oud was, had Chiara een levensveranderende ervaring in Rome met de Focolare-Beweging. Ze schreef aan haar ouders: “Dit is een heel belangrijk moment voor mij: het is een ontmoeting met de in de steek gelaten Jezus. Het is niet gemakkelijk geweest om dit lijden te omarmen, maar vanmorgen heeft Chiara Lubich aan de jongeren uitgelegd dat zij de echtgenoten van de Verlaten Jezus moeten zijn.”

Na deze reis begon ze regelmatig met Lubich te corresponderen. Ze vroeg toen om haar nieuwe naam, omdat dit het begin van een nieuw leven voor haar zou zijn. Lubich schreef aan Chiara: “Je stralende gezicht toont je liefde voor Jezus.” En daarom gaf de Focolare-stichteres haar de naam Chiara Luce (‘helder licht’).

In januari 1989 werd bij Chiara agressieve botkanker geconstateerd. Operaties, chemotherapie en andere behandelingen volgden. De manier waarop Chiara omging met haar familie, haar vrienden en ook met haar ziekte werd gekenmerkt door een diepe relatie met Jezus. Haar gedrag wekte verbazing, haar innerlijke helderheid en de diepe vreugde in haar ogen werden door haar naasten als ontroerend en aantrekkelijk ervaren. Zij overleed op 7 oktober (feest van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans) 1990. Haar lichaam werd bijgezet in een familiekapel op de begraafplaats van Sassello.

Het opstarten van een zaligverklaringsproces werd bepleit door Livio Maritano, emeritus bisschop van Acqui Terme. Het proces werd geopend in 1999. Nadat was vastgesteld dat Chiara de christelijke deugden op heldhaftige wijze had beoefend, werd zij op 3 juli 2008 uitgeroepen tot ‘Eerbiedwaardige Dienares Gods’.

In december 2009 erkende paus Benedictus XVI een wonder op haar voorspraak. Het betrof de medisch onverklaarbare genezing in 2001 van een ten dode opgeschreven jongen uit Trieste, wiens oom focolarino (lid van Focolare) was en om de voorspraak van de Chiara Badano had gebeden. Hij leed aan een hersenvliesontsteking waardoor zijn vitale organen werden aangetast. Nadat de oom een nacht lang gebeden had, bleek zijn neef de volgende dag plotseling te genezen. Later gaf de jongen aan anoniem te willen blijven, wat door het Vaticaan werd gerespecteerd.

Chiara Luce Badano werd op 25 september 2010 zaligverklaard in het Heiligdom van Onze Lieve Vrouw van de Goddelijke Liefde (Santuario della Madonna del Divino Amore) in Rome. Haar liturgische gedenkdag werd 29 oktober. In tegenstelling tot andere zaligen was gekozen voor haar geboortedag en niet haar sterfdag.