Sint Birgitta van Zweden (1303-1373) is een van de voornaamste heiligen van de middeleeuwen. Deze mystica, ordestichteres en abdis had grote invloed op de paus in Avignon, die zij vermaande naar Rome terug te keren. In 1999 werd zij door paus Johannes Paulus II uitgeroepen tot 'copatrones van Europa'.

Jeugd

Birgitta, geboren in 1303 te Finsta, was de dochter van Birger Persson en Ingeborg Bengtsdotter. Haar vader was de gouverneur en rechter van Uppland en een van de meest welvarende landeigenaars in Zweden. Birgitta kreeg een intensieve godsdienstige opvoeding. Vanaf haar zevende zou zij al mystieke ervaringen hebben gehad.

Huwelijk

Op haar dertiende trad Birgitta in het huwelijk met Ulf Gudmarsson van de adellijke familie Ulvåsa. Van hem kreeg ze acht kinderen, die ze streng godsdienstig opvoedde. In haar omgeving genoot Birgitta veel gezag, ook onder bekende Zweedse theologen, met wie ze goede contacten onderhield. Aan het koninklijk hof in Stockholm zou ze grote indruk hebben gemaakt op koning Magnus Eriksson, die steeds meer onder haar godsdienstige invloed kwam.

Weduwe

Als lid van de Derde Orde van Sint Franciscus leidde Birgitta een verstorven leven. Met haar echtgenoot ondernam ze van 1341 tot 1343 een pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Kort na zijn terugkeer in Zweden (1344) overleed Ulf. Als weduwe besloot Birgitta zich nog meer toe te leggen op ascese en gebed.

Birgittinessen

Birgitta zei geregeld hemelse boodschappen te ontvangen. Ze was ervan overtuigd dat Christus zelf haar de opdracht had gegeven een nieuwe orde van vrouwelijke religieuzen te stichten. Dat werd de Orde van de Allerheiligste Verlosser (O.SS.S), beter bekend als de Orde der Birgittinessen. De zusters kwamen als snel onder bescherming van koning Magnus Eriksson en koningin Blanche van Namen te staan.

Paus Urbanus V

In 1349 pelgrimeerde Birgitta naar Rome en mengde zich in politieke kwesties. Ze vermaande paus Urbanus V, die haar zusterorde apostolische erkenning had verleend, dat de Heilige Stoel niet in Avignon thuishoorde, maar in Rome. Urbanus, een Fransman, vertrok naar Rome en arriveerde er in 1368. Twee jaar keerde hij wegens allerlei politieke verwikkelingen naar Avignon terug. Birgitta had hem gewaarschuwd dat als hij de stad van de heilige apostelen Petrus en Paulus zou verlaten hij dat met de dood zou moeten bekopen. Hij stierf eind 1370, drie maanden na zijn aankomst in Avignon.

Overlijden

Birgitta overleed, kort na een pelgrimage naar het Heilig Land, in Rome op 23 juli 1373. Haar relieken werden door haar dochter Catharina overgebracht naar de voornaamste abdij van de birgittinessen in Vadstena in Östergötland.

Heiligverklaard

Op 7 oktober 1391, achttien jaar na haar dood, werd Birgitta door paus Bonifatius IX heilig verklaard. Haar dochter Catharina, abdis van een birgittinessenklooster, werd later ook gecanoniseerd. Sinds 1969 staat haar gedachtenis op de liturgische kalender van de Romeinse ritus op 23 juli, haar sterfdag. Daarvoor was dat 8 oktober. Traditionalisten gedenken haar nog steeds op die dag.

Patrones van Europa

In 1999 riep paus Johannes Paulus II Sint Birgitta van Zweden, Sint Catharina van Siena en Sint Teresia Benedicta van het Kruis uit tot 'Co-Patronessen van Europa'.