Een camauro is een muts die gedragen wordt door pausen. De muts is gemaakt van met hermelijnbont gevoerd en afgezet satijn, velours of wol.

Etymologie
Het Italiaanse woord camauro is afgeleid van het middeleeuws-Latijnse camaurum. Dat stamt af van camelaucum, de gelatiniseerde vorm van het Griekse καμελαυχιον (kamelauchion), waarmee een van kamelenhuid gemaakt hoofddeksel werd aangeduid.

Winter
De muts is gemaakt van met hermelijnbont gevoerd en afgezet satijn, velours of wol. Zij wordt in de winter gedragen in plaats van de zucchetto, het witte kruindeksel dat pausen doorgaans dragen.

Avignon
De camauro heeft zich in de loop van de twaalfde eeuw ontwikkeld uit een typisch Italiaanse hoofddracht, zoals bijvoorbeeld gedragen door Dante. Die muts had, anders dan de camauro, een soort oorwarmers. Daaraan waren koorden bevestigd waarmee de muts onder de kin kon worden vastgeknoopt. De specifieke vorm van de camauro ontstond tijdens het verblijf van de pausen in Avignon (1309-1376) en is sindsdien ongewijzigd.

Johannes XIII
Het gebruik van de camauro nam in de loop van de negentiende eeuw af. Paus Leo XIII was de laatste paus die de camauro regelmatig droeg. Nadien was het voor het eerst paus Johannes XXIII, die de camauro weer toevoegde aan de pauselijke garderobe. Johannes XXIII is met camauro opgebaard in de Sint-Pietersbasiliek in Vaticaanstad.

Benedictus XVI
Na de dood van Johannes XXIII leek het hoofddeksel andermaal definitief verdwenen, totdat paus Benedictus XVI in december 2005 opeens met een camauro op verscheen. Commentatoren meenden daarin een teken te herkennen dat de paus erop uit was oude gebruiken in ere te herstellen. In het interviewboek Licht der Welt (2010) zegt Benedictus XVI tegen de Duitse journalist Peter Seewald dat hij de camauro gebruikte omdat hij snel last van koude oren heeft.