Een caudatarius (Italiaans: caudatorio) was in de dagen vóór de versobering van de Romeinse liturgie en kledingvoorschriften de geestelijke die belast was met het dragen van de sleep van de Cappa Magna (grote mantel) die door prelaten werd gedragen.

Cappa magna

De cappa magna is een parament dat door bisschoppen en kardinalen werd gedragen in bij Hoogmissen, in processies. Wanneer de prelaten zelf celebreerden, legden zij hun mantel voor het begin van de mis af. (Aarts)bisschoppen droegen een paarse Cappa, kardinalen een rode.



Staart

Het woord caudatarius is afgeleid van het Latijnse woord cauda dat 'staart' betekent. In de praktijk was de caudatarius de sleepdrager. Doorgaans waren zij ook met andere taken in de sacristie belast. Hun meest zichtbare taak was evenwel het dragen van de sleep en het aannemen van de mantel waarneer deze door de ambtsdrager werd afgelegd. De caudatarius deed doorgaans alleen dienst in het eigen (aarts)bisdom. Was de prelaat bijvoorbeeld in Rome, dan liet hij de mantel eenvoudigweg over de grond slepen.