Constantijn de Tweede, zoon van Constantijn de Grote, was Romeins keizer van 317 tot 340.

Caesar

Flavius Claudius Constantinus werd als oudste zoon van Constantijn I en diens gemalin Fausta geboren in het jaar 316 of 317 in Arelate (Arles). Hij werd reeds op 317 samen met zijn halfbroer Crispus en Licinius de Jongere tot caesar verheven. Hij kreeg een christelijke opvoeding. 

Broers

Constantinus I was vanaf 324 enig heerser over het Romeinse Rijk. Als augustus had hij zijn drie zonen en zijn neef benoemd tot caesar over vier gebiedsdelen van het Rijk. Zijn oudste zoon Crispus was in 326 op bevel door de keizer ter dood gebracht. Constantinus II regeerde over Britannia, Gallia en Hispania; zijn broer Constans over het middengebied, met onder meer Italia, Dalmatia, Dacia en Africa; zijn neef Dalmatius over Thracia, Achaea en Macedonia; en zijn broer Constantius II over het Oosten, met onder meer Aegyptus en Asia.

Alamannicus

Het leger van Constantinus II hadden de Alemannen verslagen, vandaar dat in 330/331 de eretitel Alamannicus aan zijn namen werd toegevoegd. Het jaar daarna werden door zijn troepen op verzoek van de Sarmaten de Goten verslagen. Daarna waren de Sarmaten zelf aan de beurt.

Trier

Constantinus II resideerde de meeste tijd in Augusta Treverorum (Trier). Daar kwam hij in contact met de heilige Athanasius, de verbannen bisschop van Alexandrië (Egypte).

Drie augusti

Constantinus I stierf op 22 mei 337. Het Rijk verkeerde daarop in een instabiele toestand, vanwege de kwestie over de opvolging. Beslissingen werden genomen in naam van de overleden keizer, die nog steeds niet begraven was. De crisis eindigde toen Constantinus' drie zonen op 9 september 337 zichzelf uitriepen tot augustus. Hun beslissing werd goedgekeurd door de Senaat van Rome. De drie augusti richtten daarop een slachting aan onder potentiële troonpretendenten: twee van hun ooms en zeven neven lieten zij ter dood brengen. De enige mannelijke leden van de keizerlijke familie die zij in leven lieten waren de 11-jarige Gallus en de 5-jarige Julianus.

Strijd tussen Constantijn en Constans

De gebroeders Constantinus II, Constantius II en Constans verdeelden het Rijk in de zomer van 338. Zij heersten over de delen waarover ze als caesar waren aangesteld, met dien verschil dat Constans de provincies van de in 337 overleden Dalmatius over had genomen. Al spoedig leidde dat tot een conflict tussen Constantinus II en Constans. De eerste viel Italia binnen, maar werd daar in 340 verslagen door Illyrische troepen die door Constans waren gestuurd. Constantinus II sneuvelde op de vlucht in een rivier bij Aquileia. Zijn rijksdelen werden door Constans overgenomen, waardoor deze over het gehele Westen heerste.