Petrus Donders (1809-1887) was een Nederlandse missionaris uit Tilburg, die werkte onder lepralijders in Suriname.

Huiswever

Petrus Norbertus Donders werd op 27 oktober 1809 in Tilburg geboren. Hij was zoon van een arme huiswever. Als kind wilde hij priester worden, maar zijn ouders konden de seminarieopleiding niet betalen. 'Peerke' werd knecht op het kleinseminarie Beekvliet, waar hij opviel door zijn vroomheid. Daarvan onder de indruk besloot de seminarieleiding hem tot de priesteropleding toe te laten. Op 31-jarige leeftijd werd hij priester gewijd.

Suriname

Tijdens zijn studie aan het diocesaan grootseminarie in Haaren, kwam bisschop Grooff uit Suriname op bezoek. Deze zocht priesters voor de missie in Suriname. Donders' interesse werd gewekt en hij meldde zich, als enige, bij de bisschop aan. In 1842 vertrok hij naar Suriname waar hij vierentwintig jaar als kapelaan werkte in Paramaribo en Batavia, een melaatsenkolonie aan de Coppenamerivier. Hij hield hij zich intensief bezig met de zielzorg en de verpleging van de honderden zieken.

Redemptoristen

In 1866 werd de Surinaamse missie door de paus opgedragen aan de Congregatie der Redemptoristen. Petrus werd in 1867 op eigen verzoek in deze congregatie opgenomen. Vanaf toen ondernam hij als eerste priester geregeld missiereizen naar de in het oerwoud woonachtige indianen.

Overlijden en zaligverklaring

Donders stierf op 14 januari 1887 aan een nierontsteking. Zijn graf bevindt zich in de kathedraal van Paramaribo. Op 23 mei 1982 werd hij zalig verklaard, nadat paus Johannes Paulus II in 1979 reeds had bevestigd dat in 1929 een kind op voorspraak van de missionaris was genezen van botkanker. Zijn feestdag is 14 januari.

Film

In oktober 2009 ging de film Peerke Donders, zijn leven, zijn brieven in première. Daarin wordt Donders' levensverhaal verteld aan de hand van zijn eigen brieffragmenten.