De zalige Johannes Duns Scotus was een uit Schotland afkomstige franciscaanse geleerde uit de Middeleeuwen. Hij ontwierp een eigen wijsgerig-theologische synthese en werd vanwege zijn scherpzinnige geest en zijn uiterst nauwkeurige formuleringen ‘doctor subtilis’ genoemd. Zijn mariologie legde de theologische basis voor het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis (1854).

Schotse franciscaan

Johannes Duns Scotus werd waarschijnlijk in het jaar 1266 geboren, in het dorp Duns in Zuid-Schotland. Hij trad toe tot de door Sint Franciscus gestichte Orde der Minderbroeders. In 1291 werd hij priester gewijd. Vanwege zijn hoge intelligentie lieten zijn oversten hem studeren aan de universiteiten van Oxford en Parijs.

Parijs en Keulen

Na zijn opleiding werd hij docent aan de universiteiten van Oxford en Cambridge en vervolgens aan die van Parijs. Hij verliet Parijs vanwege een ernstig conflict tussen de Franse koning en de paus. In 1305 kon hij naar Frankrijk terugkeren. In 1308 werd hij aangesteld als professor aan de franciscaanse hogeschool (studium) in Keulen. In datzelfde jaar overleed hij.

Zie verder het uitgebreide lemma Johannes Duns Scotus