Sint Jozefmaria Escrivá (1902-1975) was de stichter van het Opus Dei. Deze rooms-katholieke geloofsgemeenschap kenmerkt zich door een spiritualiteit die ervan uitgaat dat mensen in hun werk en in de gewone omstandigheden van het leven God kunnen ontmoeten, hun naaste kunnen dienen en de samenleving kunnen verbeteren.

Zoon van een middenstander

Jozefmaria Escrivá (volledige naam: Josemaría Escrivá de Balaguer y Albás) werd op 9 januari 1902 geboren in Barbastro (Spanje). Zijn ouders heetten José en Dolores. Hij had vijf broers en zussen: Carmen (1899-1957), Santiago (1919-1994) en drie jongere zusjes die als kind stierven. Het echtpaar Escrivá gaf de kinderen een diepgaande christelijke opvoeding.

Voetsporen in de sneeuw

In 1915 ging de textielzaak van zijn vader failliet en het gezin verhuisde naar Logroño waar zijn vader ander werk vond. Toen hij op een ochtend de voetafdrukken van een ongeschoeide karmeliet in de sneeuw zag, voelde hij dat God iets van hem wilde; het was hem alleen niet duidelijk wat. Hij dacht dat hij dat gemakkelijker kon ontdekken door priester te worden. In Logroño begon hij zich op het priesterschap voor te bereiden om uiteindelijk zich als seminarist aan te melden bij het grootseminarie van het bisdom Zaragoza.

Priester- en rechtenstudent

Jozefmaria studeerde op aanraden van zijn vader ook burgerlijk recht aan de Universiteit van Zaragoza. Op 28 maart 1925 werd hij priester gewijd. Hij begon zijn pastorale werk in een plattelandsparochie en zette zijn werk van daaruit voort in Zaragoza. In 1927 verhuisde hij naar Madrid waar hij wilde promoveren in de rechten.

Stichting Opus Dei

Jozefmaria beweerde dat hij op 2 oktober 1928 in Madrid de goddelijke opdracht zag om het Opus Dei te stichten. Vanaf die dag begon hij intensief te werken aan de verwezenlijking van zijn ideaal: het bijeenroepen van mensen die God en de naasten willen dienen door zo goed mogelijk te functioneren in het alledaagse leven. Tegelijkertijd bleef Jozefmaria het pastoraal werk beoefenen dat hem in die jaren was toevertrouwd en dat hem dagelijks in contact bracht met de ziekte en armoede in de ziekenhuizen en dichtbevolkte sloppenwijken van Madrid.

Spaanse Burgeroorlog

Bij het uitbreken van de burgeroorlog in 1936 was Jozefmaria Escrivá in Madrid. De godsdienstvervolging dwong hem op verschillende plaatsen onder te duiken. In het geheim bleef bij als priester actief tot het hem lukte uit Madrid weg te komen. Een overtocht over de Pyreneeën bracht hem in het zuiden van Frankrijk, van daaruit was het voor hem mogelijk naar Spanje (Burgos) terug te gaan. Toen de oorlog in 1939 eindigde ging hij terug naar Madrid. In de daarop volgende jaren leidde hij talrijke retraites voor leken, priesters en religieuzen. In 1939 promoveerde hij in de rechten.

Tweede Vaticaans Concilie

In 1946 vestigde Jozefmaria zich in Rome. Aan de Universiteit van Lateranen promoveerde hij in de theologie. Hij werd benoemd tot consultor van twee Vaticaanse Congregaties, tot erelid van de Pauselijke Academie voor Theologie en tot ereprelaat van Zijne Heiligheid de paus. Hij volgde aandachtig de voorbereidingen en de zittingen van het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) en hij onderhield een intensief contact met vele concilievaders.

Verspreiding Opus Dei

Vanuit Rome reisde hij dikwijls naar verschillende landen in Europa om het begin en de groei van het apostolische werk van het Opus Dei te stimuleren. Met hetzelfde doel maakte hij tussen 1970 en 1975 lange reizen door Mexico, het Iberisch schiereiland, Zuid-Amerika en Guatemala, waar hij bovendien catechesebijeenkomsten heeft met grote groepen toehoorders.

Zalig- en heiligverklaring

Escrivá overleed in Rome op 26 juni 1975. Duizenden personen, onder wie talrijke bisschoppen uit verschillende landen – in totaal een derde van het wereldepiscopaat – verzochten de Heilige Stoel het zalig- en heiligverklaringsproces te openen. Op 17 mei 1992 werd Jozefmaria Escrivá door Johannes Paulus II zalig verklaard. Tien jaar later, op 6 oktober 2002, werd hij op het Sint-Pietersplein heilig verklaard, in aanwezigheid van een grote menigte.

Feestdag

De liturgische gedachtenis van Sint Jozefmaria Escrivá is jaarlijks op 26 juni, zijn sterfdag.