De kerstening van Nederland is te danken aan verscheidene groepen missionarissen. Op 6 november worden deze heilige geloofsverkondigers in één viering herdacht.

Daags voor Sint-Willibrord

Op 6 november, daags voor het hoogfeest van Sint Willibrord, viert de Nederlandse kerkprovincie het liturgisch feest van alle heilige geloofsverkondigers die in onze streken het Evangelie hebben gebracht. Ze worden onderverdeeld in de groepen Angelsaksische, Frankische en autochtone missionarissen.

Angelsaksen

Van de Angelsakische missionarissen noemt de Kerk de namen van hen die vóór, tijdens en na de prediking van Willibrord (gestorven 739) in de Lage Landen actief waren. Vóór Willibrord: Wigbert en Wilfried. Ten tijde van Willibrord: Adalbert, Bonifatius, Engelmund, de gebroeder Ewald de Witte en Ewald de Zwarte, Swietbert en Werenfried. Na Willibrord: Lebuïnus, Marcellinus, Plechelmus, Otger, Willehad en Wiro.

Franken

Vanuit het zuiden kwamen de Frankische missionarissen Acharius, Amandus, Eligius, Gangulfus, Hubertus en Wulfram naar onze streken. Ook Servatius (343-384) van Maastricht, waarschijnlijk afkomstig uit Armenië, wordt vandaag herdacht.

Lage Landers

Van de missionarissen uit onze eigen streken worden genoemd: Lambertus, Ludger en Odulphus.

'Gedenkt uw leiders'

Met dit feest geeft de Nederlandse kerkprovincie gehoor aan de oproep van de schrijver van de Hebreeënbrief: "Gedenkt uw leiders, die u het eerst het woord van God verkondigd hebben. Haalt u weer hun leven en de afloop van hun leven voor de geest. Neemt een voorbeeld aan hun geloof." (Heb. 13: 7.8)