De autonome kerken van de Byzantijnse Ritus die behoren tot de ene Katholieke Kerk en geünieerd zijn met de paus van Rome, worden Grieks-Katholieke Kerken genoemd. ‘Grieks’ slaat hier op de taal van de Kerk van Constantinopel.
Constantinopel
De Byzantijnse of Constantinopolitaanse Ritus is de eredienst (goddelijke liturgie, getijden en sacramententoedieningen) die in Constantinopel (het oude Byzantium) tot stand kwam en door de Oost-Romeinse keizer werd verplicht gesteld. Elke huidige Grieks-Katholieke Kerk heeft haar eigen ritus, geënt op de Byzantijnse Ritus
Afsplitsingen Orthodoxe Kerk
Na het Grote Schisma van 1054 werd de Byzantijnse liturgie voornamelijk in de Orthodoxe Kerken gecelebreerd. In de eeuwen erna waren er binnen die kerken groepen die de volle gemeenschap met de Kerk van Rome wilden herstellen. Uit die afsplitsingen ontstonden de Grieks-Katholieke Kerken.
Codex
De meeste genootschappen gebruiken hun eigen volkstaal in de liturgie. Kerkrechtelijk is hun positie binnen de Universele Kerk geregeld in het in 1990 door paus Johannes Paulus IIgepromulgeerde Wetboek van Canones van de Oosterse Kerken (Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium).
Hieronder de lijst van Grieks-Katholieke Kerken:
- Melkitisch Grieks-Katholieke Kerk (patriarchaat)
- Oekraïense Grieks-Katholieke Kerk (grootaartsbisschoppelijk exarchaat)
- Roemeense Grieks-Katholieke Kerk (grootaartsbisschoppelijk exarchaat)
- Roetheense Grieks-Katholieke Kerk (metropolie)
- Slowaakse Grieks-Katholieke Kerk (metropolie)
- Grieks-Katholieke Kerk (apostolisch exarchaat)
- Italo-Albanese Grieks-Katholieke Kerk (apostolisch exarchaat)
- Albanese Grieks-Katholieke Kerk (apostolisch exarchaat)
- Bulgaarse Grieks-Katholieke Kerk (apostolisch exarchaat)
- Kroatische Grieks-Katholieke Kerk (apostolisch exarchaat)
- Hongaarse Grieks-Katholieke Kerk (apostolisch exarchaat)
- Macedonisch Grieks-Katholieke Kerk (apostolisch exarchaat)