Kerkvader Petrus († 451) was bisschop van Ravenna en werd vanwege zijn uitmuntende preken ‘Gouden Spreker’ (Grieks: Chrysologos) genoemd.

Diaken

Petrus werd tussen 380 en 406 geboren in Forum Cornelii (het latere Imola). Bisschop Cornelius van Forum Cornelii was zijn doopvader, leermeester en degene die hem tot diaken wijdde.

Bisschop van Ravenna

Als diaken maakte hij indruk op keizer Valentinianus III, die hem tot aartsdiaken liet verheffen. Ergens tussen 424 en 435 – vaak wordt het jaar 433 aangenomen – werd hij door bisschop Sixtus III van Rome aangesteld tot bisschop van Ravenna, sinds 402 de hoofdstad van het West-Romeinse Rijk. De paus zelf trad op als hoofdconsecrator bij de bisschopswijding van Petrus. Sixtus’ opvolger Leo I stond ook op goede voet met hem en beschouwde hem als zijn vertrouweling. Petrus stond ook in de gunst bij keizerin Galla Placidia, die veel van zijn pastorale projecten steunde. 

Homilieën

Van zijn verdere leven is weinig bekend, behalve dan dat hij een ijverige zielenherder en een uitmuntende predikant was. Veel van zijn homilieën er sermoenen werden opgetekend. Daarvan werden er tussen de 168 en 183 bewaard. Uit deze teksten blijkt dat hij de Heilige Schrift kort en helder uitlegde. Ook bestreed hij het arianisme en het monofysitisme. Een serie preken wijdde hij aan Sint Jan de Doper en aan de Heilige Maagd Maria, waarin hij verdedigde dat zij de Moeder Godsis, zoals het Oecumenisch Concilie van Efeze dat in 431 had afgekondigd.

Graf

Wanneer Petrus precies stierf, is niet exact te zeggen. Over het algemeen wordt als zijn officiële sterfdatum 31 juli 450 of 451 aangehouden. Hij overleed in zijn geboortestad, waar hij ook begraven werd. De steen op zijn graftombe, met daarop de tekst PETRUS, werd in 1698 ontdekt in de Dom van Imola.

Bijnaam

Zijn bijnaam Chrysologus, van het Griekse chrusos (= ‘goud’) en logos (= ‘woord’, ‘spraak’), zou hij pas in de 9de eeuw gekregen hebben. Deze zou teruggaan op zijn biograaf Agnellus von Ravenna. Vermoedelijk wilde hij Petrus vergelijken met de beroemde Byzantijnse hiërarch Johannes, die Chrysostomos (= ‘Gouden Mond’) werd genoemd. 

Kerkleraar

Paus Benedictus XIII verklaarde hem in 1729 tot Kerkleraar. Zijn liturgische gedachtenis kwam toen pas op de Universele Romeinse Kalender te staan en werd vastgesteld op 4 december. In 1969 werd zijn gedachtenis facultatief en verplaatst naar 30 juli; niet naar zijn sterfdag 31 juli, want die was al gereserveerd voor Sint Ignatius van Loyola.

Catechismus

In de Catechismus van de Katholieke Kerk (1997, 2008) wordt uit de Sermones van Petrus Chrysologus vier maal geciteerd: in de nummers 359, 2777, 2814 en 2837.